ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ σχετικά με τη διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή, 2019, στη Μαδρίτη, Ισπανία (COP 25)

B9‑0174/2019

Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με τη διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή, 2019, στη Μαδρίτη, Ισπανία (COP 25)

(2019/2712(RSP))

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

– έχοντας υπόψη τη σύμβαση-πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή (UNFCCC) και το πρωτόκολλο του Κιότο,

– έχοντας υπόψη τη συμφωνία που εγκρίθηκε κατά την 21η διάσκεψη των μερών της UNFCCC (COP21) στο Παρίσι, στις 12 Δεκεμβρίου 2015 (Συμφωνία του Παρισιού),

– έχοντας υπόψη την 24η διάσκεψη των μερών της UNFCCC (CΟΡ24), τη 14η σύνοδο της συνεδρίασης των μερών του Πρωτοκόλλου του Κιότο (CMP14), και το τρίτο μέρος της πρώτης συνόδου της διάσκεψης των μερών που λογίζεται ως συνεδρίαση των μερών της Συμφωνίας του Παρισιού (CMA1.3) και διεξήχθη στο Κατοβίτσε (Πολωνία) από τις 2 έως τις 14 Δεκεμβρίου 2018,

– έχοντας υπόψη την απόφαση που έλαβε το προεδρείο της διάσκεψης των μερών της UNFCCC, την 1η Νοεμβρίου 2019, με την οποία αποδέχεται την πρόταση της κυβέρνησης της Χιλής, ως χώρας που επρόκειτο να αναλάβει την προεδρία, να πραγματοποιηθεί η COP25 στη Μαδρίτη της Ισπανίας από τις 2 έως τις 13 Δεκεμβρίου 2019,

– έχοντας υπόψη την Ατζέντα του 2030 των Ηνωμένων Εθνών για τη βιώσιμη ανάπτυξη και τους στόχους βιώσιμης ανάπτυξης (ΣΒΑ),

– έχοντας υπόψη τη σύνοδο κορυφής για τη δράση για το κλίμα που διοργάνωσε ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών και η οποία πραγματοποιήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2019,

– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 25ης Οκτωβρίου 2018, σχετικά με τη διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή του 2018 στο Κατοβίτσε της Πολωνίας (COP24)[1],

– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 14ης Μαρτίου 2019, σχετικά με την κλιματική αλλαγή – ένα ευρωπαϊκό, στρατηγικό, μακρόπνοο όραμα για μια ευημερούσα, σύγχρονη, ανταγωνιστική και κλιματικά ουδέτερη οικονομία, με βάση τη Συμφωνία του Παρισιού[2],

– έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής, της 28ης Νοεμβρίου 2018, με τίτλο «Καθαρός πλανήτης για όλους – Ένα ευρωπαϊκό, στρατηγικό, μακρόπνοο όραμα για μια ευημερούσα, σύγχρονη, ανταγωνιστική και κλιματικά ουδέτερη οικονομία» (COM(2018)0773),

– έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, της 20ής Ιουνίου 2019,

– έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου, της 4ης Οκτωβρίου 2019,

– έχοντας υπόψη ότι στις 6 Μαρτίου 2015 υποβλήθηκαν από τη Λετονία και την Επιτροπή στην UNFCCC οι εθνικά καθορισμένες προθέσεις συνεισφοράς της ΕΕ και των κρατών μελών της,

– έχοντας υπόψη την ειδική έκθεση της διακυβερνητικής επιτροπής για την κλιματική αλλαγή (IPCC) σχετικά με την αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη κατά 1,5 °C, την πέμπτη έκθεση αξιολόγησής της (AR5) και τη συγκεφαλαιωτική έκθεσή της, την ειδική έκθεσή της για την κλιματική αλλαγή και τη γη, και την ειδική έκθεσή της για τους ωκεανούς και την κρυόσφαιρα σε ένα μεταβαλλόμενο κλίμα,

– έχοντας υπόψη τη βασική έκθεση της Παγκόσμιας Επιτροπής για την Προσαρμογή σχετικά με την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή,

– έχοντας υπόψη την ένατη συγκεφαλαιωτική έκθεση του Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον (UNEP), η οποία δημοσιεύτηκε τον Νοέμβριο του 2018 (έκθεση του 2018 σχετικά με το χάσμα στις εκπομπές), καθώς και την τέταρτη έκθεσή του σχετικά με το χάσμα προσαρμογής, η οποία δημοσιεύτηκε το 2018,

– έχοντας υπόψη την αξιολόγηση δεικτών του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος με τίτλο «Economic losses from climate-related extremes in Europe» (Οικονομικές απώλειες που προκύπτουν από ακραία κλιματικά φαινόμενα στην Ευρώπη), η οποία δημοσιεύτηκε στις 2 Απριλίου 2019,

– έχοντας υπόψη τη δήλωση του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού (WMO), του Μαρτίου του 2019, σχετικά με την κατάσταση του κλίματος στον πλανήτη το 2018, καθώς και το 14ο δελτίο για τα αέρια θερμοκηπίου, της 22ας Νοεμβρίου 2018,

– έχοντας υπόψη τη δήλωση της Σιλεσίας σχετικά με την αλληλεγγύη και τη δίκαιη μετάβαση, η οποία υπογράφηκε στο περιθώριο της διάσκεψης για το κλίμα COP24,

– έχοντας υπόψη την προοριζόμενη για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής περίληψη της έκθεσης συνολικής αξιολόγησης σχετικά με τη βιοποικιλότητα και τις υπηρεσίες οικοσυστημάτων της διακυβερνητικής πλατφόρμας επιστήμης-πολιτικής για τη βιοποικιλότητα και τις υπηρεσίες οικοσυστημάτων (IPBES), της 29ης Μαΐου 2019,

– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 15ης Νοεμβρίου 2017, σχετικά με ένα σχέδιο δράσης για τη φύση, τον άνθρωπο και την οικονομία[3],

– έχοντας υπόψη τη συγκεφαλαιωτική έκθεση υψηλού επιπέδου με τίτλο «United in Science» (Ενωμένοι στην επιστήμη) όσον αφορά τα πλέον πρόσφατα στοιχεία της κλιματικής επιστήμης, η οποία εκπονήθηκε από την επιστημονική συμβουλευτική ομάδα της συνόδου κορυφής που διοργάνωσε ο ΟΗΕ το 2019 για τη δράση για το κλίμα,

– έχοντας υπόψη την έρευνα Ευρωβαρόμετρου του Απριλίου του 2019 σχετικά με την κλιματική αλλαγή,

– έχοντας υπόψη την ερώτηση προς το Συμβούλιο (O-000029 – B9‑0055/2019) και την ερώτηση προς την Επιτροπή (O-000030 – B9‑0056/2019) σχετικά με τη διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή, το 2019, στη Μαδρίτη της Ισπανίας (COP 25),

– έχοντας υπόψη το άρθρο 136 παράγραφος 5 και το άρθρο 132 παράγραφος 2 του Κανονισμού του,

Α. λαμβάνοντας υπόψη ότι η Συμφωνία του Παρισιού τέθηκε σε ισχύ στις 4 Νοεμβρίου 2016· λαμβάνοντας υπόψη ότι, στις 19 Νοεμβρίου 2019, 187 από τα 197 συμβαλλόμενα μέρη της UNFCCC είχαν καταθέσει στα Ηνωμένα Έθνη τις πράξεις κύρωσης, αποδοχής, έγκρισης ή προσχώρησης·

Β. λαμβάνοντας υπόψη ότι στις 6 Μαρτίου 2015 η ΕΕ και τα κράτη μέλη της υπέβαλαν τις εθνικά καθορισμένες προθέσεις συνεισφοράς τους στην UNFCCC, με τις οποίες δεσμεύονται να μειώσουν τις εγχώριες εκπομπές αερίων θερμοκηπίου κατά τουλάχιστον 40 % έως το 2030 σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990·

Γ. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει έως τώρα τα συμβαλλόμενα μέρη στη Συμφωνία του Παρισιού δεν επαρκούν για την επίτευξη του κοινού στόχου της· λαμβάνοντας υπόψη ότι η τρέχουσα εθνικά καθορισμένη συνεισφορά (ΕΚΣ) που έχει υποβάλει η ΕΕ και τα κράτη μέλη της δεν ευθυγραμμίζεται με τους στόχους που έχουν τεθεί στη Συμφωνία του Παρισιού και πρέπει να αναθεωρηθεί·

Δ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η έκθεση της IPCC σχετικά με την αύξηση της θερμοκρασίας κατά 1,5° C καταδεικνύει ότι οι επιπτώσεις μιας τέτοιας αύξησης είναι πιθανόν να είναι σημαντικά μικρότερες από ό,τι στην περίπτωση μιας αύξησης κατά 2° C·

Ε. λαμβάνοντας υπόψη ότι τα τέσσερα τελευταία έτη, από το 2015 έως το 2018, ήταν τα θερμότερα που έχουν καταγραφεί παγκοσμίως, και το 2018 καταγράφηκαν τα ιστορικά υψηλότερα επίπεδα για τις παγκόσμιες ανθρακούχες εκπομπές· λαμβάνοντας υπόψη ότι ο Ιούλιος του 2019 ήταν ο θερμότερος μήνας που έχει καταγραφεί και ότι η τρέχουσα τάση συνεχίστηκε κατά το 2019, με αποτέλεσμα η περίοδος 2015-2019 να είναι η θερμότερη πενταετία που έχει καταγραφεί, σύμφωνα με τον WMO·

ΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με τον WMO, η παγκόσμια συγκέντρωση CO2 ανήλθε σε 407,8 μέρη ανά εκατομμύριο (ppm) το 2018, 2,2 ppm υψηλότερα από ό,τι το 2017, ενώ αναμένεται οι συγκεντρώσεις CO2 να ανέλθουν σε 410 ppm, ή ακόμη και να υπερβούν το επίπεδο αυτό, έως το τέλος του 2019·

Ζ. λαμβάνοντας υπόψη ότι, στο πλαίσιο ενός παγκόσμιου κινήματος, πραγματοποιήθηκαν απεργίες για το κλίμα σε 185 χώρες σε ολόκληρο τον κόσμο, με 7,6 εκατομμύρια άτομα να βγαίνουν στους δρόμους τον Σεπτέμβριο του 2019, με αποτέλεσμα να σημειωθεί η μεγαλύτερη κινητοποίηση για το κλίμα στην ιστορία·

Η. λαμβάνοντας υπόψη ότι το προοίμιο της Συμφωνίας του Παρισιού αναγνωρίζει τη «σημασία της διασφάλισης της ακεραιότητας όλων των οικοσυστημάτων, συμπεριλαμβανομένων των ωκεανών», και ότι το άρθρο 4 παράγραφος 1 στοιχείο δ) της UNFCCC τονίζει ότι τα συμβαλλόμενα μέρη προάγουν τη βιώσιμη διαχείριση, τη διατήρηση και την ενίσχυση των καταβοθρών και των ταμιευτήρων όλων των αερίων θερμοκηπίου, συμπεριλαμβανομένων της βιομάζας, των δασών και των ωκεανών, καθώς και άλλων χερσαίων, παράκτιων και θαλάσσιων οικοσυστημάτων·

Θ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η Χιλή, ως χώρα που πρόκειται να αναλάβει την προεδρία της COP25, έχει ήδη δηλώσει ότι θα τονίσει τον ρόλο των ωκεανών στην καταπολέμηση της υπερθέρμανσης του πλανήτη, μια απόφαση που φαίνεται ακόμη πιο λογική μετά τη δημοσίευση μιας ανησυχητικής νέας έκθεσης της IPCC σχετικά με την υπερθέρμανση των ωκεανών·

Ι. λαμβάνοντας υπόψη ότι τα δάση συμβάλλουν ουσιαστικά στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής και στην προσαρμογή σε αυτήν· λαμβάνοντας υπόψη ότι το 10 % περίπου των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου της ΕΕ απορροφάται από τα αναπτυσσόμενα δάση· λαμβάνοντας υπόψη ότι η αποψίλωση των δασών ευθύνεται για το 20 % περίπου των παγκόσμιων εκπομπών αερίων θερμοκηπίου και οφείλεται κυρίως στην επέκταση της βιομηχανικής παραγωγής ζωικού κεφαλαίου, σόγιας και φοινικέλαιου, μεταξύ άλλων με προορισμό την αγορά της ΕΕ· λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ θα πρέπει να μειώσει την έμμεση συμβολή της στην αποψίλωση των δασών («ενσωματωμένη αποψίλωση») για την οποία φέρει ευθύνη·

ΙΑ. λαμβάνοντας υπόψη ότι το Κοινοβούλιο έχει ήδη ζητήσει επανειλημμένα από την Επιτροπή, μεταξύ άλλων με το ψήφισμά του για την κλιματική αλλαγή, της 14ης Μαρτίου 2019, να εξετάσει το ενδεχόμενο τιμολόγησης του CO2 σε τομείς που δεν καλύπτονται ακόμη από το σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών (ΣΕΔΕ) της ΕΕ·

ΙΒ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η κλιματική αλλαγή επηρεάζει δυσανάλογα τις αναπτυσσόμενες χώρες, παρά το γεγονός ότι αυτές εκπέμπουν πολύ λιγότερο CO2 από ό,τι οι ανεπτυγμένες χώρες·

1. υπενθυμίζει ότι η κλιματική αλλαγή αποτελεί μια από τις σημαντικότερες προκλήσεις για την ανθρωπότητα και ότι όλα τα κράτη και οι φορείς σε παγκόσμιο επίπεδο πρέπει να καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για την καταπολέμησή της· υπογραμμίζει ότι η έγκαιρη διεθνής συνεργασία, η αλληλεγγύη και η συνεπής και ακλόνητη προσήλωση στην από κοινού δράση είναι η μοναδική λύση προκειμένου να εκπληρώσουμε τη συλλογική μας ευθύνη για τη διαφύλαξη ολόκληρου του πλανήτη·

2. αναγνωρίζει ότι οι άνθρωποι εκφράζουν έντονες ανησυχίες για τους σοβαρούς κινδύνους που εγκυμονεί η κλιματική αλλαγή· υπενθυμίζει ότι, σύμφωνα με την έρευνα του Ευρωβαρόμετρου του 2019, το 93 % των πολιτών της ΕΕ θεωρεί την κλιματική αλλαγή σοβαρό πρόβλημα· εκφράζει την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι οι άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο, ιδίως η νεότερη γενιά, δραστηριοποιούνται όλο και περισσότερο στη μάχη για την προστασία του κλίματος· επικροτεί τις εκκλήσεις τους για καθορισμό πιο φιλόδοξων στόχων σε συλλογικό επίπεδο και για την ανάληψη ταχείας δράσης προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι της Συμφωνίας του Παρισιού και να μην ξεπεραστεί το όριο των 1,5 °C· καλεί επιτακτικά τις εθνικές, περιφερειακές και τοπικές κυβερνητικές αρχές, καθώς και την ΕΕ, να εισακούσουν τις εν λόγω εκκλήσεις·

3. αναγνωρίζει ότι η δημόσια στήριξη είναι απαραίτητη για την επιτυχία μιας φιλόδοξης και χωρίς αποκλεισμούς πολιτικής της ΕΕ για το κλίμα και συναφών μέτρων· θεωρεί ότι αυτό θα πρέπει να αντικατοπτρίζεται στις προσπάθειες της ΕΕ για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής·

4. υπενθυμίζει ότι το προοίμιο της Συμφωνίας του Παρισιού αναγνωρίζει το «δικαίωμα στην υγεία» ως βασικό δικαίωμα· υπογραμμίζει ότι το άρθρο 4 παράγραφος 1 στοιχείο στ) της UNFCCC ορίζει ότι όλα τα συμβαλλόμενα μέρη θα πρέπει να εφαρμόζουν «ενδεδειγμένες μεθόδους, παραδείγματος χάρη εκτιμήσεις επιπτώσεων, που καταρτίζονται και καθορίζονται σε εθνικό επίπεδο, με σκοπό να περιορισθούν στο ελάχιστο οι δυσμενείς επιπτώσεις επί της οικονομίας, της δημόσιας υγείας και της ποιότητας του περιβάλλοντος λόγω έργων ή μέτρων που λαμβάνουν για τον μετριασμό των κλιματικών μεταβολών ή των προσαρμογή σ’ αυτές»· θεωρεί ότι η υγεία θα πρέπει να συνυπολογίζεται στα εθνικά σχέδια προσαρμογής και στις εθνικές ανακοινώσεις που υποβάλλονται στο πλαίσιο της UNFCCC·

5. εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι στους δείκτες των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης (ΣΒΑ) για την κλιματική αλλαγή δεν περιλαμβάνεται η υγεία· σημειώνει, ωστόσο, ότι η κατάσταση αντιμετωπίζεται με πρωτοβουλίες ακαδημαϊκής έρευνας, από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) και τη Γραμματεία της UNFCCC· εκφράζει την ικανοποίησή του για την έγκριση της πολιτικής διακήρυξης υψηλού επιπέδου των Ηνωμένων Εθνών, της 23ης Σεπτεμβρίου 2019, σχετικά με την καθολική υγειονομική κάλυψη·

6. αναγνωρίζει ότι θα είναι σχεδόν αδύνατο να επιτευχθούν οι περισσότεροι από τους ΣΒΑ, αν δεν υλοποιηθούν οι φιλόδοξοι στόχοι για το κλίμα και το περιβάλλον που συμφωνήθηκαν στην COP21·

7. τονίζει ότι γίνονται ήδη αισθητές οι άμεσες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής· υπογραμμίζει ότι, σύμφωνα με την έκθεση της Παγκόσμιας Επιτροπής για την Προσαρμογή, η κλιματική αλλαγή θα μπορούσε να ωθήσει στη φτώχεια πάνω από 100 εκατομμύρια άτομα έως το 2030, ενώ η απόδοση των καλλιεργειών θα μπορούσε να μειωθεί κατά 5-30 % έως το 2050, με αποτέλεσμα οι ιδίως ευάλωτες περιοχές να βρεθούν σε κατάσταση επισιτιστικής ανασφάλειας·

8. τονίζει ότι η ανεξέλεγκτη υπερθέρμανση του πλανήτη αναμένεται να οδηγήσει στην αναδιαμόρφωση της παγκόσμιας οικονομίας, με τη μείωση του μέσου παγκόσμιου εισοδήματος κατά 23 % έως το 2100 και τη διεύρυνση των παγκόσμιων εισοδηματικών ανισοτήτων· τονίζει ότι, σε αντίθεση με προηγούμενες εκτιμήσεις, οι αναμενόμενες παγκόσμιες απώλειες βρίσκονται σε σχεδόν γραμμική σχέση με την παγκόσμια μέση θερμοκρασία, με τη διάμεση τιμή των απωλειών να είναι πολλαπλάσια από αυτήν που υποδεικνύουν τα επικρατέστερα μοντέλα[4]·

Επιστημονική βάση της δράσης για το κλίμα

9. υπογραμμίζει ότι η ειδική έκθεση της IPCC σχετικά με την αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη κατά 1,5 °C αποτελεί την πλέον ολοκληρωμένη και ενημερωμένη επιστημονική εκτίμηση των μεθόδων μετριασμού με βάση τη Συμφωνία του Παρισιού· τονίζει ότι, σύμφωνα με την έκθεση, προκειμένου να ενισχυθούν οι πιθανότητες να συγκρατηθεί η αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη κάτω από τον 1,5 °C έως το 2100 με μηδενική ή περιορισμένη υπέρβαση του ορίου αυτού, πρέπει, έως το 2067 το αργότερο, να επιτευχθεί μηδενικό ισοζύγιο εκπομπών αερίων θερμοκηπίου σε παγκόσμιο επίπεδο και, έως το 2030, να μειωθούν οι ετήσιες παγκόσμιες εκπομπές αερίων θερμοκηπίου σε 27,4 γιγατόνους ισοδύναμου CO2 ετησίως κατ’ ανώτατο όριο· τονίζει ότι, υπό το πρίσμα των εν λόγω πορισμάτων και με βάση τη Συμφωνία του Παρισιού, η ΕΕ, ως κατέχουσα ηγετική θέση παγκοσμίως και από κοινού με τις άλλες κυριότερες οικονομίες στον κόσμο, πρέπει να καταβάλει προσπάθειες για την επίτευξη μηδενικού ισοζυγίου εκπομπών αερίων θερμοκηπίου όσο το δυνατόν συντομότερα και το αργότερο έως το 2050·

10. τονίζει ότι η ειδική έκθεση της IPCC για την κλιματική αλλαγή και τη γη υπογραμμίζει τις ιδιαίτερα δραματικές επιπτώσεις της υπερθέρμανσης του πλανήτη στη γη· εκφράζει την ανησυχία του για το γεγονός ότι η ανθρωπογενής υποβάθμιση του εδάφους, η οποία οφείλεται κυρίως σε μη βιώσιμες γεωργικές πρακτικές, καθώς και οι αυξανόμενες διαταραχές στη χρήση του εδάφους, όπως οι δασικές πυρκαγιές, επιδεινώνουν περαιτέρω την ικανότητά του να λειτουργεί ως καταβόθρα διοξειδίου του άνθρακα· υπογραμμίζει ότι αυτές οι δραματικές συνέπειες αναμένεται να επιδεινωθούν αν συνεχιστούν οι επικρατούσες τάσεις σε παγκόσμιο επίπεδο·

11. τονίζει το γεγονός ότι η ειδική έκθεση της IPCC για τους ωκεανούς και την κρυόσφαιρα σε ένα μεταβαλλόμενο κλίμα υπογραμμίζει ότι οι κλιματικοί μηχανισμοί εξαρτώνται από την υγεία των ωκεάνιων και θαλάσσιων οικοσυστημάτων, τα οποία πλήττονται επί του παρόντος από την υπερθέρμανση του πλανήτη, τη ρύπανση, την υπερεκμετάλλευση της θαλάσσιας βιοποικιλότητας, την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, την οξίνιση, την αποξυγόνωση, τα επεισόδια υπερθέρμανσης των θαλάσσιων υδάτων, την πρωτοφανή τήξη των παγετώνων και των θαλάσσιων πάγων, και τη διάβρωση των ακτών· τονίζει, επιπλέον, τα πορίσματα της έκθεσης όσον αφορά τους επαυξημένους κινδύνους για τα θαλάσσια οικοσυστήματα, τις παράκτιες κοινότητες και τους βιοτικούς πόρους· υπενθυμίζει ότι οι ωκεανοί αποτελούν μέρος της λύσης για τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής και την προσαρμογή στις επιπτώσεις της· υπογραμμίζει ότι η COP25 θα είναι η πρώτη «γαλάζια COP»· καλεί, ως εκ τούτου, την ΕΕ να θέσει τους ωκεανούς ως προτεραιότητα στην Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία και στο επίκεντρο των εν εξελίξει διεθνών διαπραγματεύσεων για το κλίμα·

12. εκφράζει την ανησυχία του για τα πορίσματα της έκθεσης του UNEP για το 2018 σχετικά με το χάσμα στις εκπομπές, και κυρίως για το γεγονός ότι οι τρέχουσες άνευ όρων ΕΚΣ δεν αρκούν ούτε κατ’ ελάχιστο για τη διατήρηση του ορίου της Συμφωνίας του Παρισιού για αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη αρκετά κάτω από τους 2 °C, και αντ’ αυτού προβλέπεται να οδηγήσουν σε εκτιμώμενη αύξηση της θερμοκρασίας κατά 3,2 °C[5] έως το 2100, εφόσον η δράση για το κλίμα συνεχιστεί με συνέπεια καθ’ όλη τη διάρκεια του 21ου αιώνα· επισημαίνει ότι υπάρχει μεγάλος κίνδυνος, εάν η θερμοκρασία αυξηθεί κατά 3,2 °C, να σημειωθεί υπέρβαση ορισμένων σημείων καμπής και να προκληθεί μαζική επιπλέον αύξηση της θερμοκρασίας·

13. εκφράζει την ανησυχία του για τα πορίσματα της συγκεφαλαιωτικής έκθεσης υψηλού επιπέδου με τίτλο «United in Science» (Ενωμένοι στην Επιστήμη) η οποία εκπονήθηκε για τη σύνοδο κορυφής που διοργάνωσε ο ΟΗΕ το 2019 για τη δράση για το κλίμα, και κυρίως για το γεγονός ότι η αύξηση των εκπομπών από την καύση άνθρακα συνεχίστηκε το 2017 και η ετήσια αύξηση των εκπομπών CO2 από ορυκτά καύσιμα κατέγραψε νέο ρεκόρ το 2018, κάτι που οδήγησε σε ανησυχητικές και άνευ προηγουμένου συγκεντρώσεις αερίων θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα·

14. τονίζει ότι το τρέχον επίπεδο φιλοδοξίας των ΕΚΣ θα πρέπει να πενταπλασιαστεί, προκειμένου να αποφευχθεί η υπέρβαση του ορίου των 1,5 °C· τονίζει ότι αυτός ο φιλόδοξος στόχος σε παγκόσμιο επίπεδο εξακολουθεί να είναι τεχνικά εφικτός και θα αποφέρει πολυάριθμα παράλληλα οφέλη στο περιβάλλον και τη δημόσια υγεία·

15. υπογραμμίζει ότι, σύμφωνα με τον ΠΟΥ, η κλιματική αλλαγή επηρεάζει τις κοινωνικές και περιβαλλοντικές παραμέτρους της υγείας –καθαρός αέρας, ασφαλές πόσιμο νερό, επαρκείς ποσότητες τροφίμων και ασφαλής στέγη– και ότι αναμένονται 250 000 επιπλέον θάνατοι από υποσιτισμό, ελονοσία, διάρροια και θερμική καταπόνηση, για κάθε έτος μεταξύ του 2030 και του 2050, με τις ακραία υψηλές θερμοκρασίες του αέρα να συμβάλλουν άμεσα στους θανάτους από καρδιαγγειακά και αναπνευστικά νοσήματα, ιδίως μεταξύ των ηλικιωμένων και ευάλωτων ατόμων· τονίζει ότι η κλιματική αλλαγή, με τις πλημμύρες, τους καύσωνες, την ξηρασία και τις πυρκαγιές που συνεπάγεται, έχει σημαντικό αντίκτυπο στην ανθρώπινη υγεία, συμπεριλαμβανομένου του υποσιτισμού, στην ψυχική υγεία, σε καρδιαγγειακά και αναπνευστικά νοσήματα, καθώς και σε λοιμώξεις που μεταδίδονται με διαβιβαστές· τονίζει ότι η επιδείνωση των συνθηκών υγιεινής και η περιορισμένη πρόσβαση σε πόσιμο νερό και υγειονομικές υπηρεσίες θέτουν σε κίνδυνο την υγεία των γυναικών, ιδίως κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης·

16. τονίζει ότι, στην έκθεση συνολικής αξιολόγησης της IPBES για το 2019 σχετικά με τη βιοποικιλότητα και τις υπηρεσίες οικοσυστημάτων, στην ειδική έκθεση της IPCC για την κλιματική αλλαγή και τη γη, στην ειδική έκθεση της IPCC για τους ωκεανούς και την κρυόσφαιρα σε ένα μεταβαλλόμενο κλίμα και στη βασική έκθεση της Παγκόσμιας Επιτροπής για την Προσαρμογή, η κλιματική αλλαγή αναγνωρίζεται ως μία από τις κύριες άμεσες αιτίες για την απώλεια βιοποικιλότητας και την υποβάθμιση του εδάφους· υπογραμμίζει ότι οι αρνητικές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής για τη φύση και τη βιοποικιλότητα, τις υπηρεσίες οικοσυστημάτων, τους ωκεανούς και την επισιτιστική ασφάλεια αναμένεται να καταστούν ολοένα σημαντικότερες τις επόμενες δεκαετίες·

17. επαναλαμβάνει ότι η αυστηρή διατήρηση των πλούσιων σε άνθρακα οικοσυστημάτων, όπως των τυρφώνων, των υγροβιότοπων, των βοσκότοπων, της μαγκρόβιας βλάστησης και των ανέπαφων δασών αποτελεί μια επιλογή ανάληψης δράσης με άμεσο αντίκτυπο η οποία δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αντικατασταθεί από τη δασοφύτευση, την αναδάσωση και την αποκατάσταση των υποβαθμισμένων εδαφών, δεδομένου ότι οι επιλογές αυτές δεν έχουν άμεσο αντίκτυπο·

18. υπογραμμίζει ότι, σύμφωνα με την έκθεση συνολικής αξιολόγησης της IPBES σχετικά με τη βιοποικιλότητα και τις υπηρεσίες οικοσυστημάτων, ένα εκατομμύριο είδη απειλούνται πλέον με εξαφάνιση· υπενθυμίζει τον καίριο ρόλο που διαδραματίζει η βιοποικιλότητα προκειμένου να μπορέσουν οι άνθρωποι να καταπολεμήσουν την υπερθέρμανση του πλανήτη και να προσαρμοστούν σε αυτήν· εκφράζει την ανησυχία του όσον αφορά τις συνέπειες που έχει η μείωση της βιοποικιλότητας για τα επίπεδα ανθεκτικότητάς μας· υπογραμμίζει ότι η απώλεια βιοποικιλότητας δεν αποτελεί μόνο περιβαλλοντικό ζήτημα, αλλά έχει και ευρύτερες κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις·

Μια φιλόδοξη πολιτική της ΕΕ για το κλίμα: η ΕΚΣ της ΕΕ και η μακροπρόθεσμη στρατηγική

19. καλεί όλα τα συμβαλλόμενα μέρη της UNFCCC, σε συνεργασία με περιφερειακούς και μη κρατικούς φορείς, να συνεισφέρουν εποικοδομητικά στη διαδικασία που θα τεθεί σε εφαρμογή έως το 2020, όταν θα πρέπει να επικαιροποιηθούν οι ΕΚΣ προκειμένου να διασφαλιστεί ότι θα είναι συμβατοί με τον μακροπρόθεσμο στόχο της Συμφωνίας του Παρισιού όσον αφορά την αύξηση της θερμοκρασίας· αναγνωρίζει ότι οι τρέχουσες δεσμεύσεις δεν επαρκούν για την επίτευξη των στόχων της συμφωνίας· τονίζει, ως εκ τούτου, ότι οι παγκόσμιες εκπομπές αερίων θερμοκηπίου θα πρέπει να φτάσουν το συντομότερο δυνατόν στο σημείο κορύφωσής τους και ότι όλα τα συμβαλλόμενα μέρη, ιδίως η ΕΕ και όλα τα κράτη της G20, θα πρέπει να εντείνουν τις προσπάθειές τους και να επικαιροποιήσουν τις ΕΚΣ τους έως τις αρχές του 2020, όπως προβλέπει η Συμφωνία του Παρισιού·

20. εκφράζει την ικανοποίησή του για τη δρομολόγηση της Climate Ambition Alliance (συμμαχία για την κλιματική φιλοδοξία) κατά τη σύνοδο κορυφής που διοργάνωσε ο ΟΗΕ το 2019 για τη δράση για το κλίμα, στην οποία συμμετέχουν 59 συμβαλλόμενα μέρη της UNFCCC που έχουν δηλώσει την πρόθεσή τους να υποβάλουν ενισχυμένες ΕΚΣ έως το 2020, όπως προβλέπεται στη Συμφωνία του Παρισιού, και 65 συμβαλλόμενα μέρη, συμπεριλαμβανομένης της ΕΕ, που επιδιώκουν την επίτευξη μηδενικού ισοζυγίου εκπομπών αερίων θερμοκηπίου έως το 2050· εκφράζει, ωστόσο, τη λύπη του για το γεγονός ότι δεν ήταν έτοιμα όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ να στηρίξουν την αύξηση του επιπέδου φιλοδοξίας της ΕΚΣ της ΕΕ, παρά το σχετικό αίτημα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου·

21. τονίζει ότι είναι σημαντικό η ΕΕ να διαθέτει μια φιλόδοξη και χωρίς αποκλεισμούς πολιτική για το κλίμα, προκειμένου να λειτουργεί ως αξιόπιστος και φερέγγυος εταίρος σε παγκόσμιο επίπεδο, και να διατηρηθεί η παγκόσμια ηγετική της θέση στον τομέα του κλίματος· υπογραμμίζει, ως εκ τούτου, την ανάγκη να επενδύσει η ΕΕ στην έρευνα και τις καινοτομίες με βιομηχανική εφαρμογή και να πραγματοποιήσει σημαντική πρόοδο στους τομείς αυτούς·

22. ζητεί εκ νέου από τους ηγέτες της ΕΕ να στηρίξουν, κατά τη σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις 12 και 13 Δεκεμβρίου 2019, τον μακροπρόθεσμο στόχο της ΕΕ για επίτευξη μηδενικού ισοζυγίου εγχώριων εκπομπών αερίων θερμοκηπίου το συντομότερο δυνατόν και έως το 2050 το αργότερο· καλεί τη χώρα που ασκεί την προεδρία του Συμβουλίου και την Επιτροπή να κοινοποιήσουν εν συνεχεία τον στόχο αυτό στη Γραμματεία της UNFCCC το συντομότερο δυνατόν· τονίζει ότι, για την επίτευξη μηδενικού ισοζυγίου εγχώριων εκπομπών αερίων θερμοκηπίου έως το 2050 με τον πλέον οικονομικά αποδοτικό τρόπο, και προκειμένου να αποφευχθεί η εξάρτηση από τεχνολογίες αφαίρεσης άνθρακα που θα συνεπάγονταν σημαντικούς κινδύνους για τα οικοσυστήματα, τη βιοποικιλότητα και την επισιτιστική ασφάλεια, θα πρέπει να αυξηθεί το επίπεδο φιλοδοξίας όσον αφορά τους στόχους για το 2030· υπογραμμίζει ότι οι λύσεις που βασίζονται στη φύση αποτελούν βασικό εργαλείο προκειμένου η ΕΕ να επιτύχει τους στόχους της όσον αφορά τη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου· εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η ΕΕ δεν αξιοποίησε την ευκαιρία της συνόδου κορυφής των Ηνωμένων Εθνών για το κλίμα, τον Σεπτέμβριο του 2019, για να θέσει υψηλότερες φιλοδοξίες και να επιδείξει ηγετικό ρόλο για την επίτευξη της Συμφωνίας του Παρισιού· θεωρεί ότι είναι ιδιαίτερα σημαντικό να εκπέμψει η ΕΕ ένα σαφές μήνυμα στην COP25 ότι είναι έτοιμη να ενισχύσει τη συνεισφορά της στη Συμφωνία του Παρισιού·

23. υποστηρίζει την επικαιροποίηση της ΕΚΣ της ΕΕ με τον καθορισμό ενός στόχου, για το σύνολο της οικονομίας, για τη μείωση κατά 55 % των εγχώριων εκπομπών αερίων θερμοκηπίου έως το 2030 σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990· καλεί, ως εκ τούτου, τους ηγέτες της ΕΕ να στηρίξουν μια ενίσχυση του επιπέδου φιλοδοξίας της ΕΚΣ της Ένωσης· πιστεύει ότι αυτό θα πρέπει να γίνει παράλληλα με την ενσωμάτωση στο δίκαιο της ΕΕ του στόχου για επίτευξη κλιματικής ουδετερότητας το συντομότερο δυνατόν και το αργότερο έως το 2050· καλεί τις υπόλοιπες οικονομίες στον κόσμο να επικαιροποιήσουν τις ΕΚΣ τους, ώστε ο αντίκτυπος να είναι παγκόσμιος·

24. αναμένει ότι η Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία θα καθορίσει μια ολοκληρωμένη και φιλόδοξη στρατηγική για την επίτευξη κλιματικής ουδετερότητας στην Ευρώπη έως το 2050 το αργότερο, συμπεριλαμβανομένου του στόχου για μείωση των εγχώριων εκπομπών αερίων θερμοκηπίου κατά 55 % έως το 2030· καλεί την Επιτροπή να προσαρμόσει αναλόγως όλες τις σχετικές πολιτικές της, ιδίως την κλιματική πολιτική, τη γεωργική πολιτική και την πολιτική συνοχής·

25. τονίζει ότι απαιτούνται συγκεκριμένα μέτρα εφαρμογής και επιβολή σε εθνικό και ενωσιακό επίπεδο, προκειμένου να υλοποιηθούν οι στόχοι της Συμφωνίας του Παρισιού·

26. τονίζει ότι όλες οι κλιματικές πολιτικές θα πρέπει να ακολουθούνται σύμφωνα με την αρχή της δίκαιης μετάβασης, σε στενή συνεργασία με την κοινωνία των πολιτών και τους κοινωνικούς εταίρους· θεωρεί, ως εκ τούτου, ότι η ενίσχυση των κοινωνικών εταιρικών σχέσεων και της συμμετοχής της κοινωνίας των πολιτών τόσο σε εθνικό όσο και σε ενωσιακό επίπεδο αποτελεί θεμελιώδες στοιχείο για την επίτευξη κλιματικής ουδετερότητας σε όλους τους τομείς της κοινωνίας, με δίκαιο και κοινωνικά βιώσιμο τρόπο, χωρίς αποκλεισμούς· είναι της γνώμης ότι οι λύσεις που βασίζονται στη φύση, η αποκατάσταση και η διατήρηση των οικοσυστημάτων, και η βιοποικιλότητα αποτελούν ζωτικής σημασίας καταλύτες για τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής και την προσαρμογή σε αυτήν·

27. πιστεύει ότι, προκειμένου να εξασφαλιστεί μεγαλύτερη σταθερότητα στις αγορές, θα είναι επωφελές για την ΕΕ να τεθεί ένας επιπλέον ενδιάμεσος στόχος για τη μείωση των εκπομπών έως το 2040, δεδομένου ότι αυτό θα οδηγούσε σε πρόσθετη σταθερότητα και στη διασφάλιση της επίτευξης του στόχου για μηδενικό ισοζύγιο εκπομπών αερίων θερμοκηπίου έως το 2050· υπενθυμίζει ότι είναι αναγκαίο να επικαιροποιούνται τακτικά οι στόχοι αυτού του είδους, ώστε να διασφαλίζεται η συμμόρφωσή τους με την εφαρμογή της Συμφωνίας του Παρισιού·

28. θεωρεί ότι θα πρέπει να συνεχιστούν οι εργασίες για την ανάπτυξη ενός αξιόπιστου μοντέλου για τη μέτρηση των κλιματικών επιπτώσεων βάσει της κατανάλωσης· λαμβάνει υπό σημείωση το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε η Επιτροπή στην εις βάθος ανάλυσή της ότι οι προσπάθειες της ΕΕ για τη μείωση των εκπομπών από την παραγωγή της εξουδετερώνονται ως έναν βαθμό λόγω των εισαγωγών αγαθών με υψηλότερο αποτύπωμα άνθρακα, αλλά ότι η ΕΕ έχει συμβάλει, ωστόσο, σημαντικά στη μείωση των εκπομπών σε άλλες χώρες, χάρη στην αυξημένη εμπορική ροή και στη βελτιωμένη αποδοτικότητα από άποψη άνθρακα που παρουσιάζουν οι εξαγωγές της·

29. επισημαίνει ότι απαιτείται ένα ισχυρότερο διεθνές πλαίσιο για την προστασία της βιοποικιλότητας σε παγκόσμιο επίπεδο, προκειμένου να ανασχεθεί η υφιστάμενη υποβάθμισή της και να αποκατασταθεί στον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό· πιστεύει ότι ένα τέτοιο πλαίσιο θα πρέπει να βασίζεται σε στόχους και πάγιες δεσμεύσεις που θα περιλαμβάνουν ΕΚΣ και άλλα κατάλληλα μέσα, οικονομικές δεσμεύσεις και βελτιωμένες εγγυήσεις για την ανάπτυξη ικανοτήτων, καθώς και έναν μηχανισμό επανεξέτασης ανά πενταετία, με έμφαση στην ενίσχυση των φιλοδοξιών·

COP25 στη Μαδρίτη, Ισπανία

30. αναγνωρίζει τα επιτεύγματα της COP24 στο Κατοβίτσε, η οποία ενίσχυσε τη δυναμική της δράσης για το κλίμα και, με την ολοκλήρωση του προγράμματος εργασίας της Συμφωνίας του Παρισιού (εγχειρίδιο κανόνων του Κατοβίτσε), προσέφερε επιχειρησιακή καθοδήγηση για τη Συμφωνία του Παρισιού· σημειώνει, ωστόσο, ότι στην COP25 πρέπει να ολοκληρωθούν ορισμένα ζητήματα που εκκρεμούν από το Κατοβίτσε, ιδίως όσον αφορά τους μηχανισμούς του άρθρου 6 της Συμφωνίας του Παρισιού· θεωρεί, επιπλέον, ότι στην COP25 θα πρέπει να ληφθούν αρκετές αποφάσεις εφαρμογής, ιδίως στους τομείς του μετριασμού, της προσαρμογής, της διαφάνειας και της στήριξης· προσβλέπει στην επιτυχή έκβαση, στο πλαίσιο της COP25, της επανεξέτασης του Διεθνούς Μηχανισμού της Βαρσοβίας για τις απώλειες και τις ζημίες, καθώς και των διαπραγματεύσεων σχετικά με το σχέδιο δράσης για θέματα φύλου· αναγνωρίζει ότι θα υπάρξουν περαιτέρω συζητήσεις προκειμένου να συμφωνηθούν κοινά χρονοδιαγράμματα στην COP25·

31. υπογραμμίζει τη σημασία της θέσπισης κοινών περιόδων εφαρμογής για τις ΕΚΣ, δεδομένου ότι μπορεί πολλά συμβαλλόμενα μέρη της UNFCCC να έχουν πενταετή ή δεκαετή χρονοδιαγράμματα, όμως άλλα έχουν συντομότερες περιόδους εφαρμογής ή δεν έχουν κανένα χρονοδιάγραμμα· σημειώνει ότι η διατήρηση αποκλινόντων χρονοδιαγραμμάτων θα μπορούσε να επηρεάσει αρνητικά τις μελλοντικές διαπραγματεύσεις σχετικά με τους φιλόδοξους στόχους για το κλίμα· πιστεύει ότι με τις κοινές περιόδους εφαρμογής για τις ΕΚΣ θα διασφαλιστεί ότι όλα τα συμβαλλόμενα μέρη θα επικαιροποιούν και θα κοινοποιούν τις δεσμεύσεις τους από κοινού, με παράλληλη βελτίωση των συνολικών προσπαθειών σε παγκόσμιο επίπεδο και διευκόλυνση της ποσοτικοποίησής τους· τάσσεται υπέρ της θέσπισης ενός κοινού πενταετούς χρονοδιαγράμματος για την υλοποίηση όλων των ΕΚΣ μετά το 2030, το οποίο θα αντιστοιχεί στον κύκλο φιλοδοξίας της Συμφωνίας του Παρισιού και δεν θα επηρεάζει αρνητικά τις επιπλέον μακροπρόθεσμες δεσμεύσεις που ενδέχεται να αναλάβουν τα συμβαλλόμενα μέρη σε εγχώριο επίπεδο·

32. επικροτεί το γεγονός ότι η Χιλή είναι μία από τις πλέον επιτυχημένες αναδυόμενες χώρες όσον αφορά τη μετάβαση στην καθαρή ενέργεια και, ειδικότερα, ότι σημειώνει την υψηλότερη αύξηση στην παραγωγή ηλιακής ενέργειας παγκοσμίως· πιστεύει ότι οι δεσμεύσεις της Χιλής για την αντιμετώπιση της κλιματικής έκτακτης ανάγκης θα πρέπει να αποτελέσουν πηγή έμπνευσης για πολλές χώρες στη Νότια Αμερική αλλά και σε όλο τον κόσμο·

33. τονίζει ότι τα μέτρα που θα ληφθούν σε παγκόσμια κλίμακα την επόμενη δεκαετία θα έχουν αντίκτυπο στο μέλλον της ανθρωπότητας για τα επόμενα 10 000 έτη· καλεί, ως εκ τούτου, την Επιτροπή και όλα τα μέρη της COP25 να λάβουν τολμηρά και φιλόδοξα μέτρα·

34. αναγνωρίζει τον ρόλο των συνεργατικών προσεγγίσεων στην επίτευξη πιο φιλόδοξων στόχων όσον αφορά τα αποτελέσματα μετριασμού και προσαρμογής και στην προώθηση της βιώσιμης ανάπτυξης και της περιβαλλοντικής ακεραιότητας· τονίζει την ανάγκη οι εν λόγω προσπάθειες να οδηγήσουν σε συνολική μείωση των εκπομπών και να αποφευχθεί η αύξηση των εκπομπών εντός ή μεταξύ των περιόδων ΕΚΣ· εκφράζει την ανησυχία του για την περιορισμένη πρόοδο που σημειώθηκε κατά την 50ή ενδιάμεση συνεδρίαση της UNFCCC στη Βόννη όσον αφορά τους μηχανισμούς εντός και εκτός της αγοράς·

35. καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να προαγάγουν αυστηρούς και ισχυρούς διεθνείς κανόνες αναφορικά με το άρθρο 6 της Συμφωνίας του Παρισιού· αναγνωρίζει ότι πολλά έργα στο πλαίσιο του μηχανισμού καθαρής ανάπτυξης (CDM) και της κοινής εφαρμογής (JI) δυνάμει του Πρωτοκόλλου του Κιότο παρουσιάζουν πολυάριθμα προβλήματα για την περιβαλλοντική ακεραιότητα και βιωσιμότητα· ζητεί να προλαμβάνονται τα κενά που αφορούν τη λογιστική καταγραφή, τυχόν διπλή μέτρηση ή την προσθετικότητα των μειώσεων εκπομπών· εκφράζει την ανησυχία του για την πιθανή χρήση, προς την επίτευξη των στόχων ΕΚΣ, μονάδων εκδιδόμενων δυνάμει του πρωτοκόλλου του Κιότο, καθώς τούτο θα υπονόμευε σοβαρά την περιβαλλοντική ακεραιότητα των μελλοντικών μηχανισμών που θεσπίζονται βάσει του άρθρου 6· επισημαίνει ότι η εμπορία δικαιωμάτων εκπομπών, στο πλαίσιο των νέων μηχανισμών της αγοράς, πρέπει να λειτουργεί συμπληρωματικά και να αυξάνει τις προσπάθειες μετριασμού των υφιστάμενων και των μελλοντικών ΕΚΣ· τάσσεται υπέρ της διοχέτευσης μέρους των εσόδων από τους μηχανισμούς του άρθρου 6 στο υποχρηματοδοτούμενο ταμείο προσαρμογής·

36. θεωρεί ότι η COP25 θα πρέπει να καθορίσει ένα νέο επίπεδο φιλοδοξίας, τόσο σε σχέση με την εφαρμογή της Συμφωνίας του Παρισιού όσο και αναφορικά με τον επόμενο γύρο των ΕΚΣ, ώστε να αποτυπώνεται η ενίσχυση των δεσμεύσεων για τη δράση για το κλίμα σε όλους τους τομείς, τόσο στην ξηρά όσο και στους ωκεανούς·

37. τονίζει ότι είναι σημαντικό η ΕΕ να τηρήσει ενιαία και ομόφωνη στάση στην COP25, προκειμένου να προασπίσει το πολιτικό της κύρος και την αξιοπιστία της· παροτρύνει όλα τα κράτη μέλη να στηρίξουν την εντολή της ΕΕ κατά τις διαπραγματεύσεις και τις διμερείς συναντήσεις με άλλους φορείς·

Ο ρόλος των δασών

38. υπενθυμίζει ότι η Συμφωνία του Παρισιού απαιτεί από όλα τα συμβαλλόμενα μέρη να αναλάβουν δράση για τη διατήρηση και την ενίσχυση των καταβοθρών διοξειδίου του άνθρακα, συμπεριλαμβανομένων των δασών· σημειώνει ότι η ανάσχεση της αποψίλωσης και της υποβάθμισης των δασών και η προώθηση της ανανέωσης των δασών αποτελούν τουλάχιστον το 30 % όλων των δράσεων μετριασμού που απαιτούνται για τον περιορισμό της αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη σε 1,5 °C· υπογραμμίζει ότι τα δάση υπό βιώσιμη διαχείριση έχουν τεράστια σημασία στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής μέσω του αυξημένου ποσοστού παγίδευσης CO2 λόγω της ανάπτυξης των δασών, μέσω της αποθήκευσης CO2 στα προϊόντα ξυλείας και μέσω της υποκατάστασης πρώτων υλών και ενέργειας που βασίζονται σε ορυκτά καύσιμα, με παράλληλη μείωση των κινδύνων σε σχέση με δασικές πυρκαγιές, προσβολή από παράσιτα και ασθένειες· τονίζει τη σημασία της παροχής κινήτρων για τη διατήρηση των φυσικών καταβοθρών διοξειδίου του άνθρακα, συμπεριλαμβανομένων των πρωτογενών δασών και των ανέπαφων δασικών εδαφών, τα οποία αναγνωρίζονται ως αναντικατάστατα στην ανακοίνωση της Επιτροπής για την ενίσχυση της δράσης της ΕΕ για την αποκατάσταση των δασών·

39. καλεί όλα τα συμβαλλόμενα μέρη, συμπεριλαμβανομένων της ΕΕ και των κρατών μελών της, να τηρήσουν τις διεθνείς δεσμεύσεις τους, μεταξύ άλλων εκείνες που ανέλαβαν στο πλαίσιο του Φόρουμ των Ηνωμένων Εθνών για τα δάση, της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τη βιοποικιλότητα, της Διακήρυξης της Νέας Υόρκης για τα δάση και του ΣΒΑ 15, και ιδιαίτερα του επιμέρους στόχου 15.2 για την προώθηση της εφαρμογής της βιώσιμης διαχείρισης των δασών κάθε είδους, την ανάσχεση της αποψίλωσης των δασών, την αποκατάσταση των υποβαθμισμένων δασών και τη σημαντική αύξηση της δάσωσης και της αναδάσωσης σε παγκόσμιο επίπεδο έως το 2020· ζητεί να καταβληθούν μεγαλύτερες προσπάθειες σε όλα τα πολιτικά επίπεδα προκειμένου να προληφθεί η υποβάθμιση των δασών στην Ευρώπη και να αποκατασταθεί η καλή τους κατάσταση, όπου αρμόζει· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να υποστηρίξουν μέτρα για την αναδάσωση των υποβαθμισμένων εδαφών και εκείνων που είναι ακατάλληλα για γεωργική χρήση·

Ανθεκτικότητα στην κλιματική αλλαγή μέσω προσαρμογής

40. εκφράζει την ικανοποίησή του για τη δημοσίευση της έκθεσης της Επιτροπής σχετικά με την εφαρμογή της στρατηγικής της ΕΕ για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή, από την οποία προκύπτει ότι έχει σημειωθεί κάποια πρόοδος σε σχέση με καθεμία από τις οκτώ επιμέρους δράσεις της στρατηγικής· επισημαίνει, ωστόσο, ότι παρά τις παγκόσμιες προσπάθειες για μείωση των εκπομπών, οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής είναι αναπόφευκτες και οι περαιτέρω δράσεις για την προσαρμογή σε αυτή είναι ζωτικής σημασίας· καλεί, ως εκ τούτου, την Επιτροπή να αναθεωρήσει τη στρατηγική, υπό το πρίσμα του συμπεράσματος της έκθεσης ότι η ΕΕ παραμένει ευάλωτη σε κλιματικές επιπτώσεις τόσο εντός όσο και εκτός των συνόρων της· τονίζει την ανάγκη για επενδύσεις του ασφαλιστικού κλάδου στην προσαρμογή, καθώς και για δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις στην έρευνα και την καινοτομία· θεωρεί ότι η προστασία της ανθρώπινης υγείας και ασφάλειας, η ανάσχεση της υποβάθμισης της βιοποικιλότητας και η προώθηση της προσαρμογής των πόλεων συνιστούν προτεραιότητες·

41. σημειώνει ότι το άρθρο 8 της Συμφωνίας του Παρισιού (σχετικά με τις απώλειες και τις ζημίες) ορίζει ότι τα συμβαλλόμενα μέρη θα πρέπει να υιοθετήσουν μια συνεργατική προσέγγιση όσον αφορά τις απώλειες και τις ζημίες που σχετίζονται με τις δυσμενείς συνέπειες της κλιματικής αλλαγής· τονίζει, ως εκ τούτου, τη σημασία της υποστηρικτικής δράσης σε παγκόσμιο επίπεδο σε τομείς που είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής·

42. επαναλαμβάνει ότι τα μέτρα προσαρμογής αποτελούν αναπόφευκτη αναγκαιότητα για όλες τις χώρες που επιθυμούν να ελαχιστοποιήσουν τον αρνητικό αντίκτυπο της κλιματικής αλλαγής και να αξιοποιήσουν πλήρως τις ευκαιρίες για ανθεκτική στην κλιματική αλλαγή μεγέθυνση και βιώσιμη ανάπτυξη· τονίζει την ανάγκη να αναπτυχθούν ενιαία συστήματα και εργαλεία για την παρακολούθηση της προόδου και της αποτελεσματικότητας των εθνικών σχεδίων και δράσεων προσαρμογής· αποδοκιμάζει το γεγονός ότι τα προσχέδια των εθνικών σχεδίων των κρατών μελών για την ενέργεια και το κλίμα (ΕΣΕΚ) δεν ήταν αρκετά φιλόδοξα όσον αφορά τους στόχους για την ενεργειακή απόδοση και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας· υπενθυμίζει ότι οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, συμπεριλαμβανομένων των θαλάσσιων, ως στοιχείο της κυκλικής οικονομίας, αποτελούν μέρος της λύσης για τον μετριασμό των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής και την προσαρμογή σε αυτή· καλεί τα κράτη μέλη να ενισχύσουν τα εθνικά τους σχέδια για την ενέργεια και το κλίμα προκειμένου να εφαρμόσουν πλήρως τη Συμφωνία του Παρισιού·

Χρηματοδότηση για το κλίμα και άλλα μέσα εφαρμογής

43. χαιρετίζει την απόφαση που ελήφθη στην COP24 ότι το ταμείο προσαρμογής θα πρέπει να συνεχίσει να εξυπηρετεί τους στόχους της Συμφωνίας του Παρισιού· αναγνωρίζει ότι το εν λόγω ταμείο είναι σημαντικό για τις κοινότητες που είναι πιο ευάλωτες στην αλλαγή του κλίματος και εκφράζει, κατά συνέπεια, την ικανοποίησή του για τις νέες εθελοντικές εισφορές των κρατών μελών στο ταμείο το 2019, ύψους 10 εκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ·

44. αναγνωρίζει ότι, επί του παρόντος, το 37 % του προϋπολογισμού της ΕΕ χρησιμοποιείται για τη χρηματοδότηση της κοινής γεωργικής πολιτικής (ΚΓΠ), η οποία θα μπορούσε να κινητοποιήσει σημαντικούς πόρους για την παροχή κινήτρων και την επιβράβευση γεωργικών πρακτικών φιλικών προς το κλίμα και το περιβάλλον·

45. επαναλαμβάνει ότι η ΚΓΠ δεν θα πρέπει να παρέχει πλέον επιδοτήσεις για δραστηριότητες που είναι επιβλαβείς για το περιβάλλον και το κλίμα, συμπεριλαμβανομένης της αποστράγγισης τυρφώνων και της υπεράντλησης υδάτων για άρδευση, ούτε να προβλέπει κυρώσεις για την παρουσία δέντρων σε γεωργικές εκτάσεις·

46. αναγνωρίζει ότι η ΕΕ και τα κράτη μέλη της συνεχίζουν να είναι ο μεγαλύτερος χορηγός δημόσιας χρηματοδότησης για το κλίμα· εκφράζει την ικανοποίησή του για την απόφαση που ελήφθη στην COP24 όσον αφορά τη θέσπιση ενός νέου, πιο φιλόδοξου στόχου από το 2025 και έπειτα, πέραν της τρέχουσας δέσμευσης για κινητοποίηση 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως από το 2020, αλλά εκφράζει την ανησυχία του για το γεγονός ότι οι πραγματικές δεσμεύσεις των ανεπτυγμένων χωρών εξακολουθούν να υπολείπονται κατά πολύ του συλλογικού στόχου ύψους 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ ετησίως· αναμένει από τις αναδυόμενες οικονομίες να συνεισφέρουν, από το 2025 και έπειτα, στο αυξημένο ποσό διεθνούς χρηματοδότησης για το κλίμα που θα προβλέπεται στο μέλλον·

47. αναγνωρίζει ότι η κλιματική αλλαγή δεν αποτελεί τοπική πρόκληση και ότι οι κλιματικές επιπτώσεις εκτός της ΕΕ έχουν αντίκτυπο και εντός της ΕΕ, δεδομένου ότι συμβάντα όπως οι τυφώνες, οι ξηρασίες, οι πλημμύρες και οι δασικές πυρκαγιές μπορεί να επηρεάσουν την επισιτιστική και υδρευτική ασφάλεια της ΕΕ καθώς και τις αλυσίδες εφοδιασμού αγαθών και υπηρεσιών· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να δώσουν προτεραιότητα στην αύξηση της διεθνούς χρηματοδότησης για το κλίμα που προορίζεται για την προσαρμογή, ώστε να ανέλθει στο ίδιο επίπεδο με τη χρηματοδότηση για το κλίμα που προορίζεται για τον μετριασμό των επιπτώσεων, καθώς και να εξασφαλίσουν χρηματοδότηση για το κλίμα που θα προορίζεται για την αντιμετώπιση απωλειών και ζημιών·

48. τονίζει ότι είναι σημαντικό να τεθεί σε εφαρμογή ο παγκόσμιος στόχος για την προσαρμογή και να κινητοποιηθούν σημαντικά νέα κονδύλια για την προσαρμογή στις αναπτυσσόμενες χώρες· ζητεί από την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να δεσμευτούν ότι θα αυξήσουν σημαντικά τη χρηματοδότηση την οποία παρέχουν για σκοπούς προσαρμογής· αναγνωρίζει την ανάγκη να σημειωθεί πρόοδος στο θέμα των απωλειών και των ζημιών, για τις οποίες θα πρέπει να εξασφαλιστούν πρόσθετοι πόροι μέσω καινοτόμων πηγών δημόσιας χρηματοδότησης στο πλαίσιο του Διεθνούς Μηχανισμού της Βαρσοβίας·

49. υπογραμμίζει τον ρόλο της βιώσιμης χρηματοδότησης και θεωρεί απαραίτητο τα μεγάλα διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα να εγκρίνουν και να αναπτύξουν ταχέως προγράμματα πράσινης χρηματοδότησης, προκειμένου να επιτευχθεί η απαλλαγή της παγκόσμιας οικονομίας από τις ανθρακούχες εκπομπές· υπογραμμίζει την ανάγκη να εφαρμοστεί το σχέδιο δράσης της ΕΕ για τη βιώσιμη χρηματοδότηση και εκφράζει την ικανοποίησή του για τη δημιουργία μιας διεθνούς πλατφόρμας για τη βιώσιμη χρηματοδότηση·

50. τονίζει, επιπλέον, τον ρόλο του ιδιωτικού τομέα, συμπεριλαμβανομένων των εταιρειών και των χρηματοπιστωτικών αγορών, για την επιδίωξη στόχων βιωσιμότητας· εκφράζει την ικανοποίησή του για τις προσπάθειες θέσπισης νομοθεσίας για τη βιωσιμότητα της χρηματοδότησης, και καλεί επιτακτικά την Επιτροπή να διασφαλίσει τη διαφάνεια και τη λογοδοσία για τις εταιρείες στις οποίες πραγματοποιούνται επενδύσεις, ιδίως όσον αφορά την υπονόμευση της βιωσιμότητας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις αναπτυσσόμενες χώρες·

51. επικροτεί τη συμφωνία στην οποία κατέληξαν 196 κυβερνήσεις στην COP14 σχετικά με τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τη βιοποικιλότητα, για κλιμάκωση των επενδύσεων για τη φύση και τους ανθρώπους με χρονικό ορίζοντα το 2020 και μετέπειτα· υπογραμμίζει ότι η οικονομική μεγέθυνση μπορεί να διευκολύνει τη βιώσιμη ανάπτυξη μόνο εάν αποσυνδεθεί από την υποβάθμιση της βιοποικιλότητας και της ικανότητας της φύσης να εξυπηρετεί τις ανάγκες των ανθρώπων·

52. τονίζει ότι ο προϋπολογισμός της ΕΕ θα πρέπει να συνάδει με τις διεθνείς της δεσμεύσεις για τη βιώσιμη ανάπτυξη και με τους μεσοπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους στόχους για το κλίμα και την ενέργεια και δεν θα πρέπει να είναι αντιπαραγωγικός για τους στόχους αυτούς ή να παρακωλύει την εφαρμογή τους· καλεί, ως εκ τούτου, την Επιτροπή να διασφαλίσει τη θωράκιση των επενδύσεων της ΕΕ σε σχέση με το κλίμα και τη βιοποικιλότητα και να υποβάλει, όπου απαιτείται, εναρμονισμένους και δεσμευτικούς κανόνες· καλεί την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι το επόμενο πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο (ΠΔΠ) θα συμμορφώνεται πλήρως με τη Συμφωνία του Παρισιού και ότι καμία δαπάνη δεν θα αντιβαίνει σε αυτήν· τονίζει τη σημασία της αναπλήρωσης των πόρων του Πράσινου Ταμείου για το Κλίμα (GCF), και ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να διπλασιάσουν τουλάχιστον τις συνεισφορές τους για την αρχική κινητοποίηση των πόρων· καλεί την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων να σταματήσει αμέσως τη χορήγηση δανείων για έργα ορυκτών καυσίμων, εκτός από τις περιπτώσεις στις οποίες χρησιμοποιείται φυσικό αέριο, σε συνδυασμό με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, ως μεταβατική τεχνολογία για την αντικατάσταση του άνθρακα, σε περίπτωση που δεν υπάρχουν άλλες εναλλακτικές λύσεις, και εφόσον εφαρμόζονται διασφαλίσεις για την αποφυγή φαινομένων εγκλωβισμού και λαμβάνονται μέτρα για να διασφαλιστεί ότι η πορεία των εκπομπών παραμένει σύμφωνη με τους στόχους της Συμφωνίας του Παρισιού· ζητεί από τα κράτη μέλη να εφαρμόζουν την ίδια αρχή όσον αφορά τις εγγυήσεις εξαγωγικών πιστώσεων· ζητεί ειδικές δημόσιες εγγυήσεις για πράσινες επενδύσεις, ετικέτες πράσινης χρηματοδότησης και φορολογικά πλεονεκτήματα για πράσινα επενδυτικά ταμεία, καθώς και για την έκδοση πράσινων ομολόγων· τονίζει την ανάγκη για πιο φιλόδοξη χρηματοδότηση στους τομείς της έρευνας και της καινοτομίας με βιομηχανική εφαρμογή·

53. τονίζει τη σημασία της δίκαιης μετάβασης σε μια κλιματικά ουδέτερη οικονομία και την ανάγκη μιας διορατικής και συμμετοχικής προσέγγισης, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι πολίτες θα επωφελούνται από τη μετάβαση και να στηριχθούν οι πιο ευάλωτες περιφέρειες και κοινότητες· θεωρεί τη δημιουργία ενός ταμείου δίκαιης μετάβασης ως ένα από τα εργαλεία που μπορούν να χρησιμοποιηθούν, σε επίπεδο ΕΕ, για τη διασφάλιση μιας συνειδητής μετάβασης χωρίς αποκλεισμούς για τα άτομα και τις περιφέρειες της ΕΕ που πλήττονται περισσότερο από την απαλλαγή από τις ανθρακούχες εκπομπές, όπως οι περιοχές εξόρυξης άνθρακα που βρίσκονται σε μετάβαση· αναγνωρίζει ότι τα ταμεία αποζημίωσης δεν συνιστούν από μόνα τους εγγύηση για δίκαιη μετάβαση, και ότι στο επίκεντρο οποιασδήποτε πολιτικής για τη μετάβαση θα πρέπει να βρίσκεται μια ολοκληρωμένη στρατηγική της ΕΕ για την ανάπτυξη και τον εκσυγχρονισμό των εν λόγω περιφερειών της ΕΕ καθώς και για τη στήριξη των ατόμων που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της μετάβασης· πιστεύει ότι η κλιματική μετάβαση της ΕΕ πρέπει να είναι βιώσιμη από οικολογική, οικονομική και κοινωνική άποψη· καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη να θέσουν σε εφαρμογή κατάλληλες πολιτικές και χρηματοδότηση στο πλαίσιο αυτό, εξαρτώμενες από σαφείς, αξιόπιστες και εκτελεστές βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες δεσμεύσεις των οικείων κρατών μελών για απαλλαγή ολόκληρης της οικονομίας από τις ανθρακούχες εκπομπές, συμπεριλαμβανομένης της ενσωμάτωσης στα τελικά ΕΣΕΚ συγκεκριμένων πολιτικών με στόχο τη σταδιακή κατάργηση της εξόρυξης άνθρακα σε χρονικό πλαίσιο σύμφωνο με τους μακροπρόθεσμους στόχους της Συμφωνίας του Παρισιού και τον στόχο της κλιματικής ουδετερότητας για το 2050·

54. πιστεύει ότι ο εκδημοκρατισμός του ενεργειακού συστήματος έχει ζωτική σημασία για την επιτυχία της βιώσιμης ενεργειακής μετάβασης· ζητεί, ως εκ τούτου, να βελτιωθούν τα δικαιώματα και οι δεξιότητες των πολιτών προκειμένου να είναι σε θέση να συμμετέχουν στην παραγωγή ασφαλούς και καθαρής ενέργειας·

55. τονίζει ότι είναι σημαντικό να ξεκινήσουν συζητήσεις με χώρες σε ολόκληρο τον κόσμο που επί του παρόντος εξαρτώνται από την εξαγωγή ορυκτών καυσίμων, με σκοπό να προσδιοριστεί πώς θα μπορούσε να εφαρμοστεί μια στρατηγική κοινής ενεργειακής και κλιματικής ασφάλειας κατά τρόπο που θα βελτιώνει τις μελλοντικές προοπτικές των περιοχών αυτών·

56. πιστεύει ότι η πυρηνική ενέργεια δεν είναι ασφαλής ούτε περιβαλλοντικά ή οικονομικά βιώσιμη· προτείνει, ως εκ τούτου, να αναπτυχθεί μια στρατηγική δίκαιης μετάβασης για τη σταδιακή κατάργηση της πυρηνικής ενέργειας στην ΕΕ, η οποία θα περιλαμβάνει τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας για τα άτομα που εργάζονται στον τομέα της πυρηνικής ενέργειας καθώς και σχέδια για την ασφαλή αποξήλωση των πυρηνικών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής και την ασφαλή επεξεργασία και μακροπρόθεσμη διάθεση των πυρηνικών αποβλήτων·

57. υποστηρίζει το έργο του Συνασπισμού των Υπουργών Οικονομικών υπέρ της δράσης για το κλίμα και ενθαρρύνει όλες τις κυβερνήσεις να υιοθετήσουν τη δέσμευση του συνασπισμού για ευθυγράμμιση όλων των πολιτικών και των πρακτικών που εμπίπτουν στην αρμοδιότητα των υπουργείων οικονομικών με τους στόχους της Συμφωνίας του Παρισιού και για υιοθέτηση μιας αποτελεσματικής τιμολόγησης του άνθρακα, όπως ορίζεται στις αρχές του Ελσίνκι·

58. υπενθυμίζει στα μέρη την ανάγκη να διαθέσουν επαρκείς πόρους προκειμένου οι δεσμεύσεις να μετατραπούν σε συγκεκριμένες δράσεις και να εφαρμόσουν τα αναγκαία μέτρα για την επίτευξη των στόχων της Συμφωνίας του Παρισιού· υποστηρίζει την αυξανόμενη δυναμική για τη θέσπιση μηχανισμού προσαρμογής άνθρακα στα σύνορα της ΕΕ για τις εισαγωγές στην ΕΕ, προκειμένου να δημιουργηθούν ίσοι όροι ανταγωνισμού για το διεθνές εμπόριο και να αποφευχθεί η διαρροή άνθρακα· καλεί, ως εκ τούτου, την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να θεσπίσουν δίκαιο και προοδευτικό σύστημα φορολόγησης των ανθρακούχων εκπομπών το συντομότερο δυνατό·

Ο ρόλος των μη κρατικών φορέων

59. εκφράζει την ικανοποίησή του για την αποφασιστικότητα και την εξάπλωση του κινήματος της νεολαίας κατά της κλιματικής αλλαγής· τονίζει ότι είναι σημαντικό να υπάρχει ουσιαστικός διάλογος με τους νέους και να ενθαρρύνεται η συμμετοχή τους στη χάραξη πολιτικής σε όλα τα επίπεδα· επικροτεί την αυξανόμενη παγκόσμια κινητοποίηση ενός ευρύτερου φάσματος μη κρατικών φορέων προσηλωμένων στη δράση για το κλίμα με συγκεκριμένα και μετρήσιμα αποτελέσματα· επισημαίνει τον κρίσιμο ρόλο της κοινωνίας των πολιτών, του ιδιωτικού τομέα και των υποεθνικών αρχών όσον αφορά τον επηρεασμό και την καθοδήγηση της κοινής γνώμης και της κρατικής δράσης καθώς και όσον αφορά την ανταλλαγή γνώσεων και βέλτιστων πρακτικών σχετικά με την ανάπτυξη και την εφαρμογή μέτρων μετριασμού και προσαρμογής· καλεί την ΕΕ, τα κράτη μέλη και όλα τα συμβαλλόμενα μέρη να ενθαρρύνουν, να στηρίζουν και να συνεργάζονται με μη κρατικούς φορείς, οι οποίοι καθίστανται σε ολοένα και μεγαλύτερο βαθμό πρωτοπόροι στον αγώνα για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής· θεωρεί, επιπλέον, ότι θα πρέπει να εξασφαλίζεται η συμμετοχή των πολιτών και η ευαισθητοποίησή τους·

60. τονίζει τον καίριο ρόλο των πόλεων στην υλοποίηση των στόχων της Συμφωνίας του Παρισιού, δεδομένου ότι, σύμφωνα με τη συγκεφαλαιωτική έκθεση του ΟΗΕ για το 2018 σχετικά με τον ΣΒΑ 11, με τίτλο «Tracking Progress Toward Inclusive, Safe, Resilient and Sustainable Cities and Human Settlements» («Παρακολούθηση της προόδου για ασφαλείς, ανθεκτικές, βιώσιμες και χωρίς αποκλεισμούς πόλεις και οικισμούς»), πάνω από το 70 % του συνόλου των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, των αποβλήτων και της ατμοσφαιρικής ρύπανσης προέρχεται από τις πόλεις· εκφράζει την ικανοποίησή του για τη δέσμευση 102 πόλεων στη σύνοδο κορυφής του ΟΗΕ για τη δράση για το κλίμα να επιτύχουν κλιματική ουδετερότητα έως το 2050· καλεί τα μέρη να εξασφαλίσουν την ουσιαστικότερη συμμετοχή των πόλεων στα σχέδιά τους για τη μείωση των εκπομπών·

Ανοιχτός χαρακτήρας, συμμετοχικότητα και διαφάνεια

61. τονίζει ότι απαιτείται η αποτελεσματική συμμετοχή όλων των μερών για να επιτευχθεί ο στόχος του περιορισμού της αύξησης της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη στον 1,5 °C, πράγμα που με τη σειρά του απαιτεί την αντιμετώπιση του ζητήματος των κατεστημένων ή αντικρουόμενων συμφερόντων· επαναλαμβάνει, στο πλαίσιο αυτό, την υποστήριξή του για τη θέσπιση ειδικής πολιτικής για την αντιμετώπιση των συγκρούσεων συμφερόντων στο πλαίσιο της UNFCCC· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να αναλάβουν ηγετικό ρόλο στην εν λόγω διαδικασία, χωρίς να θέσουν σε κίνδυνο τους στόχους και τους σκοπούς της UNFCCC και της Συμφωνίας του Παρισιού·

62. υπογραμμίζει ότι το 80 % των ανθρώπων που εκτοπίστηκαν λόγω της αλλαγής του κλίματος είναι γυναίκες και παιδιά, που γενικά πλήττονται και επιβαρύνονται περισσότερο από την κλιματική αλλαγή από ό,τι οι άνδρες, παρά το γεγονός ότι δεν συμμετέχουν στον ίδιο βαθμό σε βασικές διαδικασίες λήψης αποφάσεων σχετικά με τη δράση για το κλίμα· τονίζει, συνεπώς, ότι η ενδυνάμωση της θέσης όλων των περιθωριοποιημένων φύλων, όπως και η πλήρης και ισότιμη συμμετοχή τους και ο ηγετικός τους ρόλος σε διεθνή φόρουμ όπως η UNFCCC, καθώς και η συμμετοχή τους στην εθνική, περιφερειακή και τοπική δράση για το κλίμα, είναι ζωτικής σημασίας για την επιτυχία και την αποτελεσματικότητα των εν λόγω δράσεων· πιστεύει ότι η ΕΕ και τα κράτη μέλη θα πρέπει να στηρίξουν πλήρως την εφαρμογή του σχεδίου δράσης για θέματα φύλου της UNFCCC, ιδίως ενσωματώνοντας τη διάσταση του φύλου στις πολιτικές της ΕΕ για το κλίμα και την ανάπτυξη, και θα πρέπει να ενθαρρύνουν τη συμμετοχή των αυτοχθόνων γυναικών και των υπερμάχων των δικαιωμάτων των γυναικών στη διαδικασία της UNFCCC·

63. σημειώνει ότι οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής για την επιβίωση, τη διατροφή και την πρόσβαση στην εκπαίδευση, μεταξύ άλλων, έχουν σοβαρό αντίκτυπο στην υγεία, την προστασία και την ανάπτυξη των παιδιών και των εφήβων· θεωρεί ότι είναι απαραίτητο να ληφθούν μέτρα για τον περιορισμό αυτών των επιζήμιων επιπτώσεων·

Εκτεταμένες προσπάθειες από όλους τους τομείς

64. συνιστά στην Επιτροπή να διερευνήσει δεσμούς και άλλες μορφές συνεργασίας με τους ενδιαφερόμενους φορείς στις αγορές ανθρακούχων εκπομπών τρίτων χωρών και περιφερειών, καθώς και να ενθαρρύνει τη δημιουργία πρόσθετων αγορών άνθρακα και άλλων μηχανισμών τιμολόγησης του άνθρακα, οι οποίοι θα οδηγήσουν σε αύξηση της αποδοτικότητας και εξοικονόμηση κόστους και θα μειώσουν τον κίνδυνο διαρροής άνθρακα μέσω της δημιουργίας ισότιμων όρων ανταγωνισμού σε παγκόσμιο επίπεδο· καλεί την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι οποιαδήποτε σύνδεση με το ΣΕΔΕ της ΕΕ θα συνεχίσει να συμβάλλει στον πρόσθετο και μόνιμο μετριασμό και δεν θα υπονομεύει τις δεσμεύσεις της ΕΕ όσον αφορά τις εγχώριες εκπομπές αερίων θερμοκηπίου·

65. τονίζει ότι ο τομέας των μεταφορών είναι ο μόνος τομέας που παρουσιάζει αύξηση των εκπομπών από το 1990· τονίζει ότι τούτο δεν είναι συμβατό με τον μακρόπνοο στόχο της κλιματικής ουδετερότητας, ο οποίος απαιτεί μεγαλύτερες και ταχύτερες μειώσεις των εκπομπών από όλους τους τομείς της κοινωνίας, συμπεριλαμβανομένων των τομέων των αεροπορικών και των θαλάσσιων μεταφορών· υπενθυμίζει ότι ο τομέας των μεταφορών θα πρέπει να έχει απαλλαγεί πλήρως από τις ανθρακούχες εκπομπές έως το 2050 το αργότερο· επισημαίνει ότι η ανάλυση της Επιτροπής καταδεικνύει ότι οι υφιστάμενοι παγκόσμιοι στόχοι και τα μέτρα που προβλέπουν ο Διεθνής Ναυτιλιακός Οργανισμός (ΔΝΟ) και ο Διεθνής Οργανισμός Πολιτικής Αεροπορίας (ΔΟΠΑ), ακόμη και εάν εφαρμοστούν πλήρως, δεν αρκούν για την επίτευξη των αναγκαίων μειώσεων εκπομπών, αλλά απαιτείται η ανάληψη σημαντικής περαιτέρω δράσης, η οποία θα ευθυγραμμίζεται με τον στόχο του μηδενικού ισοζυγίου εκπομπών αερίων θερμοκηπίου για το σύνολο της οικονομίας· θεωρεί ότι, προκειμένου να εξασφαλιστεί η ευθυγράμμιση των ΕΚΣ με τις δεσμεύσεις που απαιτούνται με βάση τη Συμφωνία του Παρισιού για το σύνολο της οικονομίας, θα πρέπει τα συμβαλλόμενα μέρη να ενθαρρυνθούν να συμπεριλάβουν τις εκπομπές από τις διεθνείς θαλάσσιες και αεροπορικές μεταφορές καθώς και να συμφωνήσουν και να εφαρμόσουν μέτρα σε διεθνές, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο για τη μείωση των εκπομπών από αυτούς τους τομείς·

66. υπενθυμίζει ότι έως το 2020, οι εκπομπές από τις διεθνείς αεροπορικές μεταφορές αναμένεται να είναι περίπου 70 % υψηλότερες από ό,τι το 2005 και ότι θα μπορούσαν ακόμη να αυξηθούν έως και κατά 300-700 % επιπλέον έως το 2050· εκφράζει την ανησυχία του για το επίπεδο φιλοδοξίας του συστήματος CORSIA (Carbon Offsetting and Reduction Scheme for International Aviation – σύστημα αντιστάθμισης και μείωσης των ανθρακούχων εκπομπών από τις διεθνείς αεροπορικές μεταφορές) του ΔΟΠΑ, δεδομένων των εν εξελίξει εργασιών σχετικά με τα πρότυπα και τις συνιστώμενες πρακτικές που θα ακολουθηθούν κατά την εφαρμογή του συστήματος από το 2019 και έπειτα· τονίζει ότι τα υφιστάμενα πρότυπα δεν είναι ικανοποιητικά και ότι δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή η περαιτέρω αποδυνάμωση του συστήματος CORSIA· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να ενισχυθούν οι διατάξεις του συστήματος CORSIA και για να στηριχθεί η θέσπιση μακροπρόθεσμου στόχου για τη σημαντική μείωση των ενδοτομεακών εκπομπών στις αερομεταφορές, με την παράλληλη διασφάλιση της νομοθετικής αυτονομίας της ΕΕ κατά την εφαρμογή της οδηγίας για το ΣΕΔΕ· τονίζει, επιπλέον, την ανάγκη αντιμετώπισης των μη ανθρακούχων εκπομπών αερίων θερμοκηπίου από τις αερομεταφορές στα ενωσιακά και διεθνή συστήματα·

67. υπενθυμίζει τη νομική υποχρέωση της Επιτροπής να υποβάλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο εντός 12 μηνών από την έγκριση των σχετικών πράξεων από τον ΔΟΠΑ και πριν από την έναρξη λειτουργίας του CORSIA, στην οποία θα εξετάζονται, μεταξύ άλλων, το επίπεδο φιλοδοξίας και η συνολική περιβαλλοντική ακεραιότητα του CORSIA, συμπεριλαμβανομένου του γενικότερου επιπέδου φιλοδοξίας σε σχέση με τους στόχους της Συμφωνίας του Παρισιού· υπογραμμίζει ότι, ως συννομοθέτες, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο είναι τα μόνα θεσμικά όργανα που μπορούν να λάβουν απόφαση σχετικά με οποιαδήποτε μελλοντική τροποποίηση της οδηγίας ΣΕΔΕ· τονίζει, ωστόσο, ότι τυχόν τροποποίηση της οδηγίας ΣΕΔΕ θα πρέπει να γίνεται μόνο εάν τούτο είναι συμβατό με τη δέσμευση της ΕΕ για μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου στο σύνολο της οικονομίας, η οποία δεν προβλέπει τη χρήση πιστωτικών μορίων αντιστάθμισης μετά το 2020·

68. υπενθυμίζει ότι οι εκπομπές CO2 από τη ναυτιλία αναμένεται να αυξηθούν κατά 50 % έως 250 % κατά την περίοδο έως το 2050· εκφράζει την ικανοποίησή του για τη συμφωνία σχετικά με την αρχική στρατηγική του ΔΝΟ για τη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου από τα πλοία, ως μια πρώτη συμβολή του τομέα στην επίτευξη του στόχου της Συμφωνίας του Παρισιού όσον αφορά την αύξηση της θερμοκρασίας· παροτρύνει τον ΔΝΟ να σημειώσει ταχεία πρόοδο όσον αφορά τη θέσπιση βραχυπρόθεσμων και μεσοπρόθεσμων μέτρων που θα συμβάλλουν στην επίτευξη των στόχων της στρατηγικής· τονίζει τη σημασία και τον επείγοντα χαρακτήρα της εφαρμογής βραχυπρόθεσμων και μεσοπρόθεσμων μέτρων πριν από το 2023· υπογραμμίζει ότι πρέπει να διερευνηθούν αμέσως περαιτέρω μέτρα και δράσεις, συμπεριλαμβανομένων μέσων τιμολόγησης του άνθρακα, προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι εκπομπές από τις θαλάσσιες μεταφορές σύμφωνα με τη στρατηγική του τομέα για τη μετάβαση σε χαμηλές εκπομπές· εκφράζει, ως εκ τούτου, την πεποίθησή του ότι η ΕΕ και τα κράτη μέλη θα πρέπει να παρακολουθούν εκ του σύνεγγυς τον αντίκτυπο και την υλοποίηση της αρχικής στρατηγικής του ΔΝΟ· επικροτεί την πρόταση για κανονισμό της ΕΕ ώστε να ληφθεί δεόντως υπόψη το παγκόσμιο σύστημα συλλογής δεδομένων για την κατανάλωση μαζούτ από πλοία (ΜRV), καθώς και το αντίστοιχο σύστημα του ΔΝΟ για την κατανάλωση μαζούτ από πλοία· υπενθυμίζει ότι το MRV αποτελεί ένα πρώτο βήμα που θα πρέπει τελικά να επιτρέψει στην ΕΕ να υιοθετήσει υποχρεωτικούς στόχους για τη μείωση των εκπομπών· παροτρύνει την Επιτροπή να προτείνει, το συντομότερο δυνατόν, πρόσθετες δράσεις της ΕΕ στο πλαίσιο της στρατηγικής του 2050 για την απαλλαγή από τις ανθρακούχες εκπομπές, όπως η ένταξη του τομέα των θαλάσσιων μεταφορών στο ΣΕΔΕ και η θέσπιση προτύπου ενεργειακής απόδοσης για τα πλοία και ενεργειακής επισήμανσης για τα πλοία, και να προτείνει μια στρατηγική συνεργασίας με άλλα μέρη που επιθυμούν να αναλάβουν δράση το συντομότερο δυνατό, προκειμένου να μειωθούν οι εκπομπές από τις θαλάσσιες μεταφορές σύμφωνα με τον στόχο της Συμφωνίας του Παρισιού όσον αφορά την αύξηση της θερμοκρασίας·

69. υπογραμμίζει το γεγονός ότι υπάρχουν ήδη απλές λύσεις για τη μείωση των εκπομπών, όπως η μείωση των ορίων ταχύτητας ή ο καθορισμός περιοχών ελέγχου των εκπομπών, οι οποίες προβλέπονται βάσει της διεθνούς σύμβασης MARPOL· θεωρεί ότι η στρατηγική για την απαλλαγή από τις ανθρακούχες εκπομπές και η Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία θα πρέπει να δίνουν ώθηση στις επενδύσεις, στη φιλόδοξη έρευνα για πλοία μηδενικών εκπομπών και οικολογικά πλοία με οικολογικά εξαρτήματα, στη βελτίωση της διαχείρισης των αποβλήτων και των υδάτων, καθώς και στις βελτιώσεις των υποδομών που απαιτούνται ώστε να καταστεί δυνατή η αύξηση του μεγέθους της αγοράς πριν από το 2030, όπως ο εξηλεκτρισμός των λιμένων·

70. υπενθυμίζει ότι το 23 % των παγκοσμίων εκπομπών αερίων θερμοκηπίου προέρχεται από τη γεωργία· τονίζει ότι προκειμένου να διασφαλιστεί επαρκής διατροφή για τον αυξανόμενο παγκόσμιο πληθυσμό, χρειάζονται επενδύσεις σε έξυπνες γεωργικές τεχνικές και μεθόδους παραγωγής, όπως η δέσμευση του μεθανίου από την κοπριά, η αποδοτικότερη χρήση των λιπασμάτων, η χρήση της βιομάζας σε κύκλους και η βελτίωση της αποδοτικότητας των μεθόδων παραγωγής κρέατος και γαλακτοκομικών·

71. υπενθυμίζει ότι, ενώ η γεωργία ευθύνεται για το 10 % περίπου των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου της ΕΕ, έχει τη δυνατότητα να βοηθήσει την ΕΕ να μειώσει τις εκπομπές της, μέσω της ορθής διαχείρισης του εδάφους, της αγροδασοκομίας, της προστασίας της βιοποικιλότητας και άλλων τεχνικών διαχείρισης της γης· αναγνωρίζει ότι η γεωργία έχει τη δυνατότητα να επιφέρει ετήσια εξοικονόμηση εκπομπών περίπου 3,9 γιγατόνων ισοδύναμου CO2 έως το 2050 – περίπου το 8 % των υφιστάμενων παγκόσμιων εκπομπών αερίων θερμοκηπίου·

72. επισημαίνει ότι το 60 % περίπου των εκπομπών μεθανίου παγκοσμίως οφείλεται σε πηγές όπως η γεωργία, οι χώροι υγειονομικής ταφής, οι μονάδες επεξεργασίας λυμάτων, και η παραγωγή ορυκτών καυσίμων και η μεταφορά τους μέσω αγωγών· υπενθυμίζει ότι το μεθάνιο είναι ένα ισχυρό αέριο θερμοκηπίου, με 28 φορές μεγαλύτερο δυναμικό υπερθέρμανσης του πλανήτη εντός 100 ετών από ό,τι το CO2· υπενθυμίζει στην Επιτροπή τη νομική της υποχρέωση να διερευνήσει το συντομότερο δυνατόν επιλογές πολιτικής για την ταχεία μείωση των εκπομπών μεθανίου στο πλαίσιο ενός στρατηγικού σχεδίου της Ένωσης για το μεθάνιο· καλεί την Επιτροπή να υποβάλει νομοθετικές προτάσεις στο Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο για τον σκοπό αυτό εντός του πρώτου μισού της θητείας της·

73. αναγνωρίζει τον θετικό και σημαντικό ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει ο γεωργικός τομέας στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, και υπογραμμίζει τη σημασία της ΚΓΠ για την παροχή βοήθειας στους γεωργούς όσον αφορά την ανάπτυξη κλιματολογικά έξυπνων γεωργικών πρακτικών, όπως η δέσμευση του διοξειδίου του άνθρακα και η ανακύκλωση των εκπομπών άνθρακα·

74. υπογραμμίζει τον σημαντικό ρόλο των φυσικών καταβοθρών για την επίτευξη ουδετερότητας ως προς τα αέρια θερμοκηπίου στην ΕΕ· καλεί την Επιτροπή να αναπτύξει λεπτομερή ενωσιακή στρατηγική για τη βιώσιμη ενίσχυση των φυσικών καταβοθρών σύμφωνα με τον στόχο του 2050 για την ουδετερότητα ως προς τα αέρια θερμοκηπίου· ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να καλύψουν ενδελεχώς αυτή την πτυχή στις μακροπρόθεσμες στρατηγικές τους, όπως απαιτείται από το άρθρο 15 παράγραφος 4 στοιχείο β) του κανονισμού για τη διακυβέρνηση·

75. αναγνωρίζει τον ρόλο που διαδραματίζει η δέσμευση και αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα (CCS) στα περισσότερα σενάρια για αύξηση της θερμοκρασίας κατά 1,5 °C που αναλύονται στην ειδική έκθεση της IPCC σχετικά με την αύξηση της θερμοκρασίας κατά 1,5 °C και στην ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με έναν καθαρό πλανήτη για όλους·

76. υποστηρίζει την ανάληψη περισσότερων δράσεων για την επίτευξη των στόχων που καθορίστηκαν από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του στρατηγικού σχεδίου ενεργειακών τεχνολογιών για την υλοποίηση έργων CCS σε εμπορική κλίμακα στους τομείς της ενέργειας και της βιομηχανίας στην ΕΕ, καθώς και για την ανάπτυξη ισχυρού ρυθμιστικού πλαισίου, προκειμένου να υποστηριχθεί η άμεση αφαίρεση του CO2 από τον ατμοσφαιρικό αέρα για ασφαλή αποθήκευση έως το 2022·

77. εκφράζει τη βαθιά του λύπη για το γεγονός ότι οι επιδοτήσεις για τα ορυκτά καύσιμα εξακολουθούν να αυξάνονται και έχουν φτάσει περίπου τα 55 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως στην ΕΕ· καλεί επειγόντως όλα τα κράτη μέλη να ενσωματώσουν συγκεκριμένες πολιτικές, χρονοδιαγράμματα και μέτρα στα τελικά ΕΣΕΚ, με σκοπό τη σταδιακή κατάργηση όλων των άμεσων και έμμεσων επιδοτήσεων για τα ορυκτά καύσιμα έως το 2020, ώστε να εκπληρωθούν οι παγκόσμιες δεσμεύσεις της ΕΕ και να ελευθερωθούν πόροι που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την επίτευξη μιας κλιματικά ουδέτερης κοινωνίας· καλεί όλα τα άλλα μέρη να λάβουν παρόμοια μέτρα·

78. εκφράζει την ικανοποίησή του για την έναρξη ισχύος της τροποποίησης του Κιγκάλι στο πρωτόκολλο του Μόντρεαλ· πιστεύει ότι αυτή θα πρέπει να δώσει νέα ώθηση στην ΕΕ για να αναθεωρήσει ταχέως τον κανονισμό για τα φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου, ώστε να αντιμετωπιστούν οι γνωστές ελλείψεις που απειλούν τους φιλόδοξους στόχους της Ένωσης για το κλίμα, όπως το παράνομο εμπόριο υδροφθορανθράκων (HFC) και η ανεπαρκής δράση κατά της χρήσης του εξαφθοριούχου θείου (SF6)·

Βιομηχανία και ανταγωνιστικότητα

79. πιστεύει ότι η οικονομική ευημερία, η βιομηχανική ανταγωνιστικότητα, η βιώσιμη ανάπτυξη και η πολιτική για το κλίμα θα πρέπει να αλληλοενισχύονται· τονίζει ότι η ΕΕ θα πρέπει να πρωτοστατήσει στη μετάβαση προς μια οικονομία μηδενικού ισοζυγίου εκπομπών αερίων θερμοκηπίου έως το 2050, εξασφαλίζοντας έτσι ανταγωνιστικό πλεονέκτημα για τις βιομηχανίες της ΕΕ·

80. τονίζει την ύψιστη σημασία που έχει η επίτευξη των στόχων της Συμφωνίας του Παρισιού, με παράλληλη διατήρηση των θέσεων εργασίας και μιας βιομηχανικής βάσης στο εσωτερικό της ΕΕ, έτσι ώστε να δοθεί στους ανθρώπους στον τομέα αυτό μια θετική προοπτική και να αποδειχθεί στον κόσμο ότι η βιομηχανία και η κλιματική ουδετερότητα δεν είναι ασύμβατες· εκφράζει την έντονη ικανοποίησή του για τη δέσμευση και τις προσπάθειες πολλών βιομηχανικών παραγόντων στην Ευρώπη να καταστούν κλιματικά ουδέτεροι, και ενθαρρύνει εκείνους τους τομείς ή τις εταιρείες που εξακολουθούν να διστάζουν να ακολουθήσουν τα πολλά καλά παραδείγματα·

81. επικροτεί επίσης τις προσπάθειες και την πρόοδο που έχουν σημειώσει μέχρι στιγμής οι πολίτες, οι επιχειρήσεις και οι βιομηχανίες της ΕΕ για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων της Συμφωνίας του Παρισιού, σύμφωνα με το εγχειρίδιο κανόνων του Κατοβίτσε· σημειώνει, ωστόσο, ότι οι προσπάθειες αυτές δεν επαρκούν για την επίτευξη οικονομίας μηδενικού ισοζυγίου εκπομπών αερίων θερμοκηπίου έως το 2050· ενθαρρύνει, συνεπώς, τα κράτη μέλη και τις περιφέρειες και τους δήμους τους, καθώς και τις επιχειρήσεις και τις βιομηχανίες, να θέσουν και να επιδιώξουν ενεργά πιο φιλόδοξους στόχους μέσω της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας, προκειμένου να αντιμετωπίσουν τις κλιματικές προκλήσεις και να αξιοποιήσουν πλήρως τις ευκαιρίες που παρέχει η Συμφωνία του Παρισιού·

82. τονίζει ότι η ύπαρξη ενός σταθερού και αξιόπιστου νομικού πλαισίου και σαφών μηνυμάτων πολιτικής τόσο σε επίπεδο ΕΕ όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο διευκολύνει και ενισχύει τις επενδύσεις που σχετίζονται με το κλίμα και μπορεί να συμβάλει στην πρόληψη του εγκλωβισμού στη χρήση άνθρακα· υπογραμμίζει, στο πλαίσιο αυτό, τη σημασία της ορθής και έγκαιρης εφαρμογής της νομοθετικής δέσμης με τίτλο «Καθαρή ενέργεια για όλους τους Ευρωπαίους», και ζητεί την ανάπτυξη μιας μακροπρόθεσμης στρατηγικής της ΕΕ για τη βιομηχανική πολιτική και μιας ενωσιακής νομοθεσίας για το κλίμα, σύμφωνα με τις δεσμεύσεις της ΕΕ στο πλαίσιο της Συμφωνίας του Παρισιού, με σκοπό να διασφαλιστεί η βραχυπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη ανάπτυξη της βιομηχανίας της ΕΕ, ιδίως μέσω της στήριξης των ΜΜΕ, της δημιουργίας ποιοτικών θέσεων εργασίας και της διευκόλυνσης της οικολογικής μετάβασης, εξασφαλίζοντας παράλληλα ότι η βιομηχανία της ΕΕ θα είναι ανταγωνιστική σε παγκόσμια κλίμακα, ότι η ΕΕ θα επιτύχει μηδενικό ισοζύγιο εκπομπών αερίων θερμοκηπίου έως το 2050 και ότι κανείς δεν θα μείνει στο περιθώριο·

83. εκφράζει την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι διάφορες χώρες που αποτελούν έδρα ορισμένων εκ των σημαντικότερων ανταγωνιστών των ενεργοβόρων βιομηχανιών της ΕΕ έχουν θεσπίσει μηχανισμούς εμπορίας διοξειδίου του άνθρακα ή άλλους μηχανισμούς τιμολόγησης· ενθαρρύνει και τις άλλες χώρες να ακολουθήσουν το παράδειγμα αυτό· ζητεί να επεκταθούν οι μηχανισμοί αυτοί σε όλες τις ενεργοβόρες βιομηχανίες·

84. τονίζει τη σημασία της αύξησης του αριθμού των ποιοτικών θέσεων εργασίας και των ειδικευμένων εργαζομένων στη βιομηχανία της ΕΕ, προκειμένου να δοθεί ώθηση στην καινοτομία και στη μετάβαση σε βιώσιμες διαδικασίες παραγωγής· υπογραμμίζει την ανάγκη να στηριχθούν οι περιφέρειες έντασης άνθρακα και ανθρακούχων εκπομπών με υψηλό ποσοστό εργαζομένων σε τομείς εξαρτώμενους από τον άνθρακα, να πραγματοποιηθούν επενδύσεις στις εν λόγω περιφέρειες και να αναπτυχθούν προγράμματα επανεκπαίδευσης και αναβάθμισης των δεξιοτήτων, προκειμένου να προσελκυστούν νέες και καινοτόμες επιχειρήσεις, νεοφυείς επιχειρήσεις και βιομηχανίες με στόχο την οικοδόμηση μιας βιώσιμης περιφερειακής οικονομίας, διασφαλίζοντας παράλληλα ότι κανείς δεν θα μείνει στο περιθώριο·

85. τονίζει το γεγονός ότι δεν ξεκινούν όλες οι περιφέρειες από την ίδια βάση στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, ούτε έχουν όλες τα ίδια εργαλεία, και αντίστοιχα διαφέρουν και οι συνέπειες· υπογραμμίζει, ως εκ τούτου, ότι απαιτείται μια μετάβαση που θα λαμβάνει υπόψη τις ιδιαιτερότητες των πλέον ευάλωτων περιφερειών, πληθυσμών και τομέων·

Ενεργειακή πολιτική

86. υπογραμμίζει τον κεντρικό ρόλο που διαδραματίζει η ενέργεια στη μετάβαση σε μια οικονομία μηδενικού ισοζυγίου εκπομπών αερίων θερμοκηπίου·

87. υπογραμμίζει ότι, κατά τη διάρκεια της βιώσιμης ενεργειακής μετάβασης, το πρόβλημα της ενεργειακής πενίας πρέπει να αντιμετωπιστεί με την ενίσχυση των δικαιωμάτων των καταναλωτών ενέργειας, με την καλύτερη ενημέρωση των καταναλωτών, με την ενίσχυση των μέτρων ενεργειακής απόδοσης στα κτίρια, ιδίως για νοικοκυριά χαμηλού εισοδήματος, και με την αντιμετώπιση του ζητήματος στο πλαίσιο κοινωνικών πολιτικών·

88. τονίζει τη σημασία της ενεργειακής απόδοσης και των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας για τη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, την ενεργειακή ασφάλεια και τον περιορισμό της ενεργειακής πενίας·

89. υπογραμμίζει ότι όλοι οι τομείς πρέπει να συνεργαστούν αποτελεσματικά για την απαλλαγή της οικονομίας της ΕΕ από τις ανθρακούχες εκπομπές και για την επίτευξη μηδενικού ισοζυγίου εκπομπών αερίων θερμοκηπίου· τονίζει ότι οι χώρες θα πρέπει να είναι ευέλικτες όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο απαλλάσσουν τις οικονομίες τους από τις ανθρακούχες εκπομπές, ώστε να διευκολύνεται ο μετριασμός του κοινωνικού κόστους που συνδέεται με τη μετάβαση και να ενισχύεται η κοινωνική αποδοχή και στήριξη·

90. θεωρεί ότι η περαιτέρω ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς ενέργειας της ΕΕ θα διαδραματίσει ουσιαστικό ρόλο, ιδίως όσον αφορά την επίτευξη οικονομίας μηδενικού ισοζυγίου εκπομπών αερίων θερμοκηπίου·

91. υπενθυμίζει ότι η υψηλή ιεράρχηση της ενεργειακής απόδοσης, ιδίως με την εφαρμογή της αρχής «προτεραιότητα στην ενεργειακή απόδοση», και η ανάληψη ηγετικής θέσης σε παγκόσμιο επίπεδο στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας αποτελούν δύο από τους κύριους στόχους της Ενεργειακής Ένωσης της ΕΕ· υπογραμμίζει ότι, για το 2030, η ΕΕ έχει θέσει στόχο 32 % ή παραπάνω για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και 32,5 % ή παραπάνω για την ενεργειακή απόδοση· επισημαίνει ότι οι στόχοι αυτοί –αν και οδηγούν σε μεγαλύτερες μειώσεις των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου από ό,τι προβλεπόταν στο παρελθόν– δεν συνάδουν με τη μείωση κατά 50-55 % που πρότεινε η νεοεκλεγείσα Πρόεδρος της Επιτροπής ούτε με τον στόχο για περιορισμό της αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη στον 1,5 °C· καλεί την Επιτροπή και το Συμβούλιο να καθορίσουν τις πρόσθετες προσπάθειες που απαιτούνται για την ενίσχυση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και της ενεργειακής απόδοσης σύμφωνα με τον στόχο της μείωσης των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου· ζητεί να προωθηθούν σε παγκόσμιο επίπεδο μέτρα ενεργειακής απόδοσης και να αναπτυχθούν εγκαίρως οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας·

92. εκφράζει την ικανοποίησή του για το αυξανόμενο μερίδιο των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στον παγκόσμιο ενεργειακό εφοδιασμό, ιδίως στον τομέα της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας· εκφράζει την ανησυχία του για την αργή υιοθέτηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας για τη θέρμανση, την ψύξη και τις μεταφορές, ιδίως στους τομείς των αεροπορικών και των θαλάσσιων μεταφορών· εκφράζει τη βαθιά ανησυχία του για την επιβράδυνση (από το 2014) του ρυθμού επέκτασης του συνολικού μεριδίου αγοράς των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στην ΕΕ, η οποία θέτει σε κίνδυνο τους στόχους της ΕΕ για την ενέργεια και το κλίμα· τονίζει ότι, προκειμένου να επιτευχθούν μακροπρόθεσμοι στόχοι βιωσιμότητας, όλοι οι τομείς πρέπει να αυξήσουν τη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας·

Έρευνα, καινοτομία, ψηφιακές τεχνολογίες και διαστημική πολιτική

93. αναγνωρίζει ότι η επιστήμη και οι επιστημονικές καινοτομίες πρέπει να έχουν καίριο ρόλο προκειμένου η καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής να στεφθεί από επιτυχία και να εκπληρωθούν οι στρατηγικοί στόχοι της Συμφωνίας του Παρισιού καθώς και οποιαδήποτε άλλα φιλόδοξα προγράμματα για το κλίμα· τονίζει την ανάγκη να αναλάβει η ΕΕ ηγετικό ρόλο τόσο για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής όσο και για την προώθηση της τεχνολογικής προόδου με γνώμονα την ανθεκτική στην κλιματική αλλαγή ανάπτυξη·

94. τονίζει τη σημασία της συνέχισης και της ενίσχυσης της έρευνας και της καινοτομίας στους τομείς του μετριασμού των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, των πολιτικών προσαρμογής, της αποδοτικής χρήσης των πόρων, των τεχνολογιών χαμηλών και μηδενικών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, της βιώσιμης χρήσης δευτερογενών πρώτων υλών («κυκλική οικονομία») και της συλλογής δεδομένων για την κλιματική αλλαγή με σκοπό την καταπολέμηση αυτού του φαινομένου· τονίζει την ανάγκη να δοθεί προτεραιότητα στη χρηματοδότηση βιώσιμων ενεργειακών έργων στο πλαίσιο του νέου προγράμματος «Ορίζων Ευρώπη», δεδομένων των δεσμεύσεων της ΕΕ στο πλαίσιο της Ενεργειακής Ένωσης και δυνάμει της Συμφωνίας του Παρισιού·

95. υπενθυμίζει ότι η έρευνα, η καινοτομία και η ανταγωνιστικότητα συνιστούν έναν από τους πέντε πυλώνες της στρατηγικής της ΕΕ για την Ενεργειακή Ένωση· υπενθυμίζει, ως εκ τούτου, τον θεμελιώδη ρόλο που διαδραματίζουν οι ερευνητές στην καταπολέμηση της υπερθέρμανσης του πλανήτη, και υπογραμμίζει τη σημασία της στενής επιστημονικής συνεργασίας μεταξύ των διεθνών εταίρων στον τομέα αυτό·

96. υπενθυμίζει τον θεμελιώδη ρόλο των ψηφιακών τεχνολογιών στην υποστήριξη της ενεργειακής και βιομηχανικής μετάβασης, ιδίως όσον αφορά τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης και της εξοικονόμησης ενέργειας και τη μείωση των εκπομπών· τονίζει τα κλιματικά οφέλη που μπορεί να αποφέρει η ψηφιοποίηση των ευρωπαϊκών βιομηχανιών μέσω της αποδοτικότερης χρήσης των πόρων, μεταξύ άλλων με την ανακύκλωση και τη μείωση της έντασης χρήσης υλικών· επισημαίνει τα κλιματικά οφέλη της πλήρους ψηφιοποίησης των δικτύων μεταφοράς και διανομής και των κόμβων εμπορίας ενέργειας, καθώς και των προγραμμάτων ανταπόκρισης στη ζήτηση που υπόκεινται σε διαχείριση μέσω εφαρμογών λογισμικού·

97. αναγνωρίζει τον ρόλο του νέου διαστημικού προγράμματος της ΕΕ στην υποστήριξη των προσπαθειών της ΕΕ για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής και των επιπτώσεών της· υπενθυμίζει τον καίριο ρόλο που έχουν διαδραματίσει για την παρακολούθηση της γης οι υπηρεσίες δεδομένων και πληροφοριών του Copernicus, του ευρωπαϊκού συστήματος γεωσκόπησης· τονίζει τη σημασία του Copernicus για τη διευκόλυνση του διεθνούς συντονισμού των συστημάτων παρατήρησης και των σχετικών ανταλλαγών δεδομένων·

Κλιματική αλλαγή και ανάπτυξη

98. υπενθυμίζει ότι, σύμφωνα με την έκθεση του ειδικού εισηγητή των Ηνωμένων Εθνών για την ακραία φτώχεια και τα ανθρώπινα δικαιώματα, της 25ης Ιουνίου 2019, σχετικά με την κλιματική αλλαγή και τη φτώχεια, η κλιματική αλλαγή απειλεί να αναιρέσει τα 50 τελευταία έτη προόδου στην ανάπτυξη, την παγκόσμια υγεία και τη μείωση της φτώχειας και εκτιμάται ότι οι αναπτυσσόμενες χώρες θα αναλάβουν το 75-80 % του κόστους της κλιματικής αλλαγής·

99. τονίζει ότι οι αναπτυσσόμενες χώρες είναι οι πιο ευάλωτες και εκτεθειμένες στην κλιματική αλλαγή και είναι λιγότερο εξοπλισμένες για να αντέξουν τις όλο και πιο καταστροφικές επιπτώσεις της, μεταξύ των οποίων επισιτιστικές κρίσεις και κρίσεις λειψυδρίας, υλικές ζημίες λόγω φυσικών καταστροφών, εκτοπισμοί και αυξανόμενες εντάσεις για τη διανομή περιορισμένων πόρων· υπενθυμίζει ότι η κλιματική αλλαγή έχει δραματικές συνέπειες στη μακροπρόθεσμη οικονομική ανάπτυξη των αναπτυσσόμενων χωρών, και ιδίως των λιγότερο ανεπτυγμένων χωρών·

100. επισημαίνει το παράδειγμα των τροπικών κυκλώνων Idai και Kenneth –ο δεύτερος ήταν ο ισχυρότερος κυκλώνας που έπληξε ποτέ την αφρικανική ήπειρο– οι οποίοι προκάλεσαν καταστροφές στις Κομόρες, το Μαλάουι, τη Μοζαμβίκη και τη Ζιμπάμπουε το πρώτο εξάμηνο του 2019, αφήνοντας πίσω τους πολλούς νεκρούς και πάνω από δύο εκατομμύρια άτομα σε άμεση ανάγκη ανθρωπιστικής βοήθειας, το κόστος της οποίας ανήλθε σε σχεδόν 400 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ και καλύφθηκε σε μεγάλο βαθμό από την ΕΕ, ενώ το κόστος της ανασυγκρότησης εκτιμάται σε 3 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ·

101. επισημαίνει ότι η ανθεκτικότητα των υποδομών στις αναπτυσσόμενες χώρες θα αποδειχθεί καίριας σημασίας για την ικανότητα προσαρμογής τους στην κλιματική αλλαγή· επιμένει, ως εκ τούτου, στην ανάγκη να ενθαρρυνθούν οι επενδύσεις σε ανθεκτικές υποδομές στις αναπτυσσόμενες χώρες, οι οποίες θα τις βοηθήσουν να αντιμετωπίσουν την αυξανόμενη ένταση των φυσικών καταστροφών·

102. υπενθυμίζει τη θέση του ότι τουλάχιστον το 45 % της χρηματοδότησης από τον προτεινόμενο μηχανισμό γειτονίας και αναπτυξιακής συνεργασίας (NDICI) για την περίοδο 2021-2027 θα πρέπει να στηρίζει στόχους που αφορούν το κλίμα και το περιβάλλον·

103. επιμένει ότι απαιτείται μια κοινή προσέγγιση για την εφαρμογή της Συμφωνίας του Παρισιού και της Ατζέντας του 2030 για τη βιώσιμη ανάπτυξη, τόσο στις εσωτερικές όσο και στις εξωτερικές πολιτικές, και με απόλυτο σεβασμό στην αρχή της συνοχής των πολιτικών για την ανάπτυξη, ιδίως όσον αφορά την ανάπτυξη, το εμπόριο, τη γεωργία, την ενέργεια και το κλίμα·

104. τονίζει την αλληλεξάρτηση του κλίματος, της οικονομίας και της κοινωνίας· υπογραμμίζει, ειδικότερα, τις άμεσες επιπτώσεις που έχει η κλιματική αλλαγή στις αυτόχθονες κοινότητες και τη σοβαρή υπαρξιακή απειλή που αντιμετωπίζουν πολλές από αυτές, συμπεριλαμβανομένων των κοινοτήτων που δεν έχουν έρθει σε επαφή με τον έξω κόσμο· τονίζει ότι, σύμφωνα με την IPCC, οι γνώσεις των αυτοχθόνων και παραδοσιακών κοινοτήτων αποτελούν σημαντικό πόρο για την πρόληψη της κλιματικής αλλαγής, δεδομένου ιδίως ότι το 80 % περίπου της εναπομένουσας βιοποικιλότητας του πλανήτη βρίσκεται στα εδάφη των αυτοχθόνων πληθυσμών· εκφράζει τον αποτροπιασμό του για την πρόσφατη δολοφονία του αυτόχθονος ηγέτη Emrya Wajãpi στη βόρεια Βραζιλία, και χαιρετίζει τη δήλωση του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, της 29ης Ιουλίου, με την οποία καλείται η κυβέρνηση της Βραζιλίας να σταματήσει την εισβολή στα εδάφη των αυτοχθόνων και να διασφαλίσει την ειρηνική άσκηση των συλλογικών δικαιωμάτων τους στη γη τους, σύμφωνα με τη Σύμβαση 169 της ΔΟΕ·

105. καλεί τις ανεπτυγμένες χώρες, συμπεριλαμβανομένων των κρατών μελών της ΕΕ, να ενισχύσουν την υποστήριξή τους στην ανταλλαγή γνώσεων, τη δημιουργία ικανοτήτων και τη μεταφορά τεχνολογίας σε αναπτυσσόμενες χώρες και, κατά συνέπεια, να τηρήσουν τα άρθρα 9-11 της Συμφωνίας του Παρισιού και τα άρθρα 49, 116 και 120 του προγράμματος δράσης της Αντίς Αμπέμπα για τη χρηματοδότηση της ανάπτυξης, υλοποιώντας παράλληλα τις δεσμεύσεις τους σε σχέση με τον ΣΒΑ 17, συμπεριλαμβανομένων των επιμέρους στόχων 17.6 έως 17.8· επισημαίνει, για τον σκοπό αυτό, το θετικό δυναμικό της αύξησης των επενδύσεων της ΕΕ σε ελπιδοφόρα έργα επιστημονικής έρευνας· καλεί, επιπλέον, την ΕΕ να ενθαρρύνει την έγκριση δήλωσης συγκρίσιμης με τη δήλωση της Ντόχα του 2001 σχετικά με τη συμφωνία TRIPS και τη δημόσια υγεία, προκειμένου να προωθηθεί η νόμιμη μεταφορά φιλικής προς το κλίμα τεχνολογίας στις αναπτυσσόμενες χώρες·

106. επισημαίνει την κρίσιμη σημασία των ιδιωτικών επενδύσεων και της ανάπτυξης για τη μετάβαση σε φιλικές προς το κλίμα υποδομές και μεθόδους παραγωγής· τονίζει την ανάγκη να μεγιστοποιηθεί η συμβολή των εν λόγω επενδύσεων στη δράση για το κλίμα και στην επιδίωξη των ΣΒΑ, μεταξύ άλλων μέσω της παροχής κινήτρων και της προώθησης συμπράξεων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα· θεωρεί ότι το Εξωτερικό Επενδυτικό Σχέδιο αποτελεί απαραίτητο μέσο για τον σκοπό αυτό· τονίζει, επιπλέον, ότι απαιτείται βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη και μεγέθυνση προκειμένου οι αναπτυσσόμενες χώρες να μπορέσουν να συμμετάσχουν στην κλιματική μετάβαση, μεταξύ άλλων μέσω στρατηγικών καινοτομίας και της τεχνολογικής προόδου· είναι πεπεισμένο ότι η ΕΕ θα πρέπει να προωθήσει ταχέως την υπεύθυνη και βιώσιμη ιδιωτική χρηματοδότηση, ιδίως όσον αφορά τις υποχρεώσεις σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τη συνεισφορά στις εγχώριες οικονομίες των αναπτυσσομένων χωρών· προειδοποιεί, ωστόσο, για τον κίνδυνο υπέρμετρης εξάρτησης από τις εθελοντικές προσπάθειες του ιδιωτικού τομέα·

107. σημειώνει το αυξανόμενο ενδιαφέρον για την ανάπτυξη προτύπων για φιλικές προς το κλίμα και βιώσιμες επενδύσεις και επαναλαμβάνει την ανησυχία του για το γεγονός ότι ο πολλαπλασιασμός των πρωτοβουλιών του ιδιωτικού τομέα καθιστά δύσκολη τη σύγκριση και την επαλήθευση· εκφράζει, στο πλαίσιο αυτό, την ικανοποίησή του για τις πρωτοβουλίες που έχουν αναλάβει η Επιτροπή και η διεθνής κοινότητα για τη στήριξη των επενδύσεων και του διαλόγου πολιτικής όσον αφορά τη δράση για το κλίμα στις αναπτυσσόμενες χώρες, όπως η Παγκόσμια Συμμαχία για την κλιματική αλλαγή+ (GCCA+) και το GCF· ενθαρρύνει, στο πλαίσιο αυτό, την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να συνεχίσουν να συμμετέχουν σε διεθνή φόρουμ, με στόχο να προωθήσουν την αποδοτικότητα και τον δίκαιο χαρακτήρα των επενδύσεων στη δράση για το κλίμα·

Κλιματική διπλωματία

108. υποστηρίζει ένθερμα τη συνέχιση και περαιτέρω ενίσχυση των πολιτικών επαφών και της κλιματικής διπλωματίας της ΕΕ, κάτι που είναι απαραίτητο για την κινητοποίηση της δράσης για το κλίμα στις χώρες εταίρους και στην παγκόσμια κοινή γνώμη· θεωρεί, ωστόσο, ότι οι προσπάθειες που έχουν καταβληθεί είναι σαφώς ανεπαρκείς και ότι οι ανθρώπινοι πόροι που διατίθενται από την Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης σε καμία περίπτωση δεν επαρκούν· προτείνει, ως εκ τούτου, τη δραστική αύξηση των ανθρώπινων πόρων στον τομέα αυτό· ενθαρρύνει την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να προσεγγίσουν την κλιματική διπλωματία της ΕΕ με ολιστικό τρόπο μέσω της δημιουργίας δεσμών μεταξύ της κλιματικής αλλαγής και της βιώσιμης ανάπτυξης, της γεωργίας, της επίλυσης συγκρούσεων, της μετανάστευσης και των ανθρωπιστικών ζητημάτων, προκειμένου να διευκολυνθεί η παγκόσμια μετάβαση σε μηδενικό ισοζύγιο εκπομπών, η ανθεκτικότητα στην κλιματική αλλαγή, η βιώσιμη ανάπτυξη και η επισιτιστική και υδρευτική ασφάλεια·

109. τονίζει τις διευρυνόμενες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής για τη διεθνή ασφάλεια και την περιφερειακή σταθερότητα, που απορρέουν από την υποβάθμιση του περιβάλλοντος, την απώλεια βιοτικών πόρων, τα φαινόμενα εκτοπισμού λόγω κλιματικής αλλαγής και από συναφείς μορφές αναταραχών, στο πλαίσιο των οποίων η κλιματική αλλαγή μπορεί να θεωρηθεί ότι πολλαπλασιάζει τις απειλές· προτρέπει, συνεπώς, την ΕΕ και τα κράτη μέλη να συνεργαστούν με τους εταίρους τους σε ολόκληρο τον κόσμο για να κατανοήσουν καλύτερα, να ενσωματώσουν, να προβλέψουν και να διαχειριστούν τις αποσταθεροποιητικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής· ενθαρρύνει την εφαρμογή προγράμματος έγκαιρης ειδοποίησης για τα σημαντικότερα δυνητικά σημεία καμπής που θα μπορούσαν να υπονομεύσουν βιώσιμες δομές και οικοσυστήματα σε ευρύτερες περιοχές ή ηπείρους·

110. χαιρετίζει τη δέσμευση για τη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου και τα συγκεκριμένα μέτρα που έχουν ληφθεί για τον σκοπό αυτό σε πολλά μέρη του κόσμου, όπως οι ιδιαίτερα φιλόδοξες δεσμεύσεις πολλών αναπτυσσόμενων χωρών και μικρών νησιωτικών κρατών· εκφράζει, ωστόσο, τη λύπη του για την έλλειψη φιλοδοξίας και την έλλειψη διαλόγου σχετικά με την αύξηση των ΕΚΣ σε πολλές μεγάλες οικονομίες· υπενθυμίζει ότι η ΕΕ αντιπροσωπεύει το 9 % των παγκόσμιων εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, αλλά φιλοξενεί μόλις το 6,7 % του παγκόσμιου πληθυσμού, γεγονός που καθιστά απολύτως απαραίτητο να επιδείξει μεγαλύτερη φιλοδοξία η ΕΕ, δεδομένης ιδίως της ιστορικής ευθύνης της για την κλιματική αλλαγή και της ανάγκης να δώσει το καλό παράδειγμα στον υπόλοιπο κόσμο· τονίζει ότι θα είναι αδύνατο να επιτευχθούν οι στόχοι της Συμφωνίας του Παρισιού και να αποφευχθούν τα σημεία καμπής, εάν δεν υπάρξουν αυξημένα επίπεδα φιλοδοξίας σε άλλες μεγάλες οικονομίες·

111. ζητεί από την Επιτροπή να αναλύσει αμέσως τη δυνατότητα λήψης πρόσθετων μέτρων με σκοπό να ενθαρρυνθούν άλλες μεγάλες οικονομίες να αυξήσουν τις δικές τους ΕΚΣ, να εφαρμόσουν πρόσθετα συγκεκριμένα μέτρα και να εξετάσουν το ενδεχόμενο υιοθέτησης καινοτόμων προσεγγίσεων·

112. καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να αξιοποιήσουν όλα τα διαθέσιμα μέσα (π.χ. διεθνείς διαπραγματεύσεις, εμπορικές και περιφερειακές συμφωνίες, διεθνείς εταιρικές σχέσεις) για την προώθηση και την υποστήριξη της συνεργασίας όσον αφορά την παγκόσμια μετάβαση σε μηδενικό ισοζύγιο εκπομπών, την ανθεκτικότητα στην κλιματική αλλαγή, τη βιώσιμη ανάπτυξη και την επισιτιστική και υδρευτική ασφάλεια·

113. τονίζει την ανάγκη να ενσωματωθούν φιλόδοξοι στόχοι για το κλίμα σε όλες τις πολιτικές της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της εμπορικής πολιτικής· καλεί την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι κάθε νέα εμπορική και επενδυτική συμφωνία που υπογράφει η ΕΕ είναι πλήρως συμβατή με τη Συμφωνία του Παρισιού και ότι οι περιβαλλοντικές και κλιματικές διατάξεις είναι νομικά δεσμευτικές και εκτελεστές· ζητεί από την Επιτροπή να διενεργήσει και να δημοσιεύσει συνολική αξιολόγηση της συνέπειας των υφιστάμενων και των επικείμενων συμφωνιών με τη Συμφωνία του Παρισιού· καλεί την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι κάθε εμπορική συμφωνία περιέχει δεσμευτικές διατάξεις σχετικά με τη συμμόρφωση με τη Συμφωνία του Παρισιού, συμπεριλαμβανομένων διατάξεων σχετικά με τη διαχείριση και βιώσιμη διατήρηση των δασών· καλεί την Επιτροπή να δώσει ιδιαίτερη προσοχή στον κύκλο ζωής των εμπορευματικών αγαθών από τη σύλληψη έως την κατανάλωση, με στόχο την προστασία των φυσικών πόρων και τη συνεκτίμηση των σωρευτικών επιπτώσεων, μεταξύ άλλων σε σχέση με τις μεταφορές·

114. καλεί την Επιτροπή και το Συμβούλιο να ενσωματώνουν τη Συμφωνία του Παρισιού στις εμπορικές συμφωνίες, προκειμένου να δίνεται κίνητρο στους εμπορικούς εταίρους να επιτύχουν τους στόχους της Συμφωνίας του Παρισιού· καλεί, επίσης, την Επιτροπή και το Συμβούλιο να επανεξετάσουν τις εμπορικές συμφωνίες προκειμένου να ενσωματώσουν φιλόδοξες κλιματικές υποχρεώσεις στις εν λόγω διμερείς συμφωνίες και, με τον τρόπο αυτό, να δώσουν κίνητρα στους εταίρους προκειμένου να υιοθετήσουν κλιματικές στρατηγικές που θα συνάδουν με τη Συμφωνία του Παρισιού·

115. εκφράζει τη βαθιά του ικανοποίηση για την ανακοίνωση της Ρωσίας ότι θα εφαρμόσει τη Συμφωνία του Παρισιού·

116. αναγνωρίζει τη ζωτική σημασία της εταιρικής σχέσης ΕΕ-ΗΠΑ για την επίτευξη των στρατηγικών στόχων της Συμφωνίας του Παρισιού και άλλων φιλόδοξων στρατηγικών· εκφράζει, επομένως, εκ νέου τη δυσαρέσκειά του για την ανακοίνωση του Προέδρου των ΗΠΑ, Donald Trump, ότι προτίθεται να αποσύρει τις Ηνωμένες Πολιτείες από τη Συμφωνία του Παρισιού· εκφράζει την έντονη ικανοποίησή του για τη συνεχιζόμενη κινητοποίηση σημαντικών πολιτειών, πόλεων, πανεπιστημίων και άλλων μη κρατικών φορέων των ΗΠΑ όσον αφορά τη λήψη μέτρων για το κλίμα, στο πλαίσιο της εκστρατείας «we are still in» («εμείς συνεχίζουμε να συμμετέχουμε»)· εκφράζει την ελπίδα ότι οι ΗΠΑ θα συμμετάσχουν εκ νέου στις προσπάθειες καταπολέμησης της κλιματικής αλλαγής και, σε συνεργασία με την ΕΕ, θα βρεθούν στην πρώτη γραμμή των διαπραγματεύσεων για τη σύναψη παγκόσμιων συμφωνιών για το εμπόριο, τη βιομηχανία και την ενέργεια, που θα συνάδουν με τη Συμφωνία του Παρισιού·

117. εκφράζει την έντονη αποδοκιμασία του για την ανεπαρκή αντίδραση του Προέδρου της Βραζιλίας, Jair Bolsonaro, και της κυβέρνησης της Βραζιλίας απέναντι στον πρωτοφανή αριθμό και την πρωτόγνωρη κλίμακα των δασικών πυρκαγιών στον Αμαζόνιο της Βραζιλίας· πιστεύει ότι η ΕΕ και τα κράτη μέλη της θα πρέπει να καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια, μέσω της διεθνούς συνεργασίας και αρωγής, για την αντιμετώπιση της περιβαλλοντικής καταστροφής στον Αμαζόνιο και σε άλλες περιοχές ζωτικής σημασίας του παγκόσμιου οικοσυστήματος, και να λάβουν υπόψη τον δυνητικό ρόλο των δικών τους εμπορικών πολιτικών·

Ο ρόλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

118. θεωρεί ότι, εφόσον το Κοινοβούλιο πρέπει να δίνει την έγκρισή του σε διεθνείς συμφωνίες και διαδραματίζει κεντρικό ρόλο στην εγχώρια εφαρμογή της Συμφωνίας του Παρισιού ως συννομοθέτης, θα πρέπει να αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της αντιπροσωπείας της ΕΕ· αναμένει, συνεπώς, να του επιτραπεί να συμμετάσχει στις συντονιστικές συνεδριάσεις της ΕΕ στην COP25 στη Μαδρίτη και να του διασφαλιστεί η πρόσβαση σε όλα τα προπαρασκευαστικά έγγραφα ήδη από τη στιγμή της έναρξης των διαπραγματεύσεων·

°

° °

119. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή, στις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών, και στη Γραμματεία της UNFCCC, με αίτημα να διανεμηθεί σε όλα τα συμβαλλόμενα μέρη της εν λόγω σύμβασης που δεν αποτελούν κράτη μέλη της ΕΕ.